Livia Rijntalder: ,,Ik leef zonder agenda, we leven buiten, binnen vijf minuten ben ik op het strand.
Livia Rijntalder: ,,Ik leef zonder agenda, we leven buiten, binnen vijf minuten ben ik op het strand." Eigen foto

Livia Rijntalder op Bonaire: 'Alles gaat hier poco poco'

8 maart 2020 om 10:30 Mensen

BONAIRE/SOEST Na tien jaar in de kinderopvang wilde ze wat anders gaan doen en na een vakantie op Bonaire hakte ze de knoop snel door. Ze wilde terug naar het Nederlandse eiland in het Caribisch gebied. Livia Rijntalder wekte er niet veel verbazing mee. ,,De meesten hadden zoiets wel verwacht dat dit er een keer aan ging komen. Ze kijken er naar uit om op vakantie te komen naar Bonaire maar vinden het natuurlijk jammer mij te moeten missen."

Johan van Beek

Livia liet er geen gras over groeien. Ze zegde haar baan bij KDV en BSO De Boerderij op en kocht een retourticket. Eenmaal terug op Bonaire wist ze dat ze haar bestemming had gevonden. ,,Al snel begon ik steeds meer mijn plek te vinden, hier mijn leven op te bouwen en dacht ik vooral nog niet aan terug gaan. Ik ben gaan solliciteren bij hotels en ben begonnen als receptiemedewerker. Nu ben ik inmiddels manager in Hotel Islander. De kansen om een baan te vinden waar je geen ervaring mee hebt, zijn hier een stuk groter. Je krijgt de mogelijkheid te laten zien wat je kan en te leren, dat is heel fijn."

GEDULD Stress kruist niet haar pad in haar nieuwe woonomgeving. ,,In Bonaire gaat alles poco poco, rustig aan. Dit is relaxt, maar het kan ook vervelend zijn omdat het soms heel lang duurt voor iets geregeld is. Geduld is nodig. Voor elk papiertje wat je nodig hebt moet je weer ergens anders heen en dan drie keer terugkomen voordat iets in orde is. Het leven op een eiland betekent dat niet altijd alles beschikbaar is. In de supermarkt zijn er regelmatig bepaalde producten niet op voorraad of is er minder te koop. Ook zijn veel producten heel duur omdat het import is. Dit was even schakelen voor mij om te leren hoe hier mee om te gaan."

PAPIAMENTU Het leven op het Caribische eiland bevalt Livia uitstekend. ,,Het is makkelijk omdat je hier Nederlands kunt praten, maar om er echt bij te horen is het aan te raden Papiamentu te spreken. Hierdoor word je beter geaccepteerd. De mensen zijn vriendelijk als ze doorhebben dat je je wilt aanpassen en je respect hebt voor hun cultuur. Er heerst een relaxte sfeer op het eiland. Verder vind ik het leuk om te beachtennissen, hiken, het eiland te ontdekken, naar latin feestjes te gaan en lekker op het strand te relaxen. Dat wij de hele dag in de zon kunnen liggen op het strand, vinden ze hier raar. De meeste lokale mensen doen dat niet."

Met haar werk en hobby's en vrijetijdsbesteding is er nog geen moment geweest, waarop Livia dacht om Bonaire te verlaten. ,,Voorlopig wil ik hier op het eiland wonen, genieten van het relaxte leven en vanuit hier reizen naar andere landen in bijvoorbeeld Zuid Amerika. Ik denk niet dat ik in Soest nog goed zou kunnen aarden. Ik leef hier zonder agenda, het is altijd mooi weer, we leven voornamelijk buiten, binnen vijf minuten ben ik op het strand. Ik zeg nooit nooit, maar voorlopig zit ik hier op m'n plek."

Wat allemaal niet wegneemt dat haar herinneringen aan Soest dierbare zijn. Haar kinderjaren beleefde ze in de Gustaaf Gelderhof en de wijk Klaarwater. Daar ging ze doordeweeks naar De Achtbaan, vlakbij huis. Livia verhuisde naar de Varenstraat, en verkaste van de basisschool naar de Waldheimmavo in Baarn. Ze ging op haar zelf wonen aan de Koninginnelaan en later de Weegbreestraat en vond een werkkring in de polder, op de Boerderij waar ze in de dag- en buitenschoolse opvang kwam te werken.

Het is niet uit te wissen en daar heeft ze ook geen enkele behoefte aan. ,,Ik bewaar goede herinneringen aan de Cardinal, d'Oude Enghe en het gilde. Daar was ik veel te vinden. Veel vrienden, vriendinnen en familie in de buurt. Mooie natuur, zoals de duinen, vlakbij.

Haar ouders zagen hun enig kind in april vorig jaar emigreren en bezochten haar vorig jaar al eens. Op Bonaire is Livia niet meer alleen. Ze is weliswaar single, maar deelt haar woning met Kimberley South, een van de drie Soester vriendinnen die vorig jaar op bezoek kwamen. Kimberley bleef hangen.
Natuurlijk mist Livia haar familie, de goede vrienden, maar dat is het dan ook wel. Nou ja, soms een festival meepikken, zou haar wel leuk lijken. ,,En af en toe goed kunnen shoppen. Al is het wel goed voor mijn portemonnee dat dat hier niet kan. Aan bezoek uit Nederland vraag ik of ze bepaalde dingen voor mij mee willen nemen."

VAKANTIE Het is de bedoeling dat Livia in de zomer haar vakantie in ons land doorbrengt. ,,Als het lukt, wil ik één keer per jaar komen, maar ik wil graag ook nog op vakantie naar andere mooie plekken op de wereld."

Geen moment heeft Livia spijt gehad van haar besluit om Nederland te verruilen voor Bonaire. En anders was er geen man over boord. Ze is niet de enige oud-Soester die over 's lands grenzen is gegaan. En ongetwijfeld zijn er hier nog veel mensen, jong en oud, die dromen of peinzen over, denken aan of overwegen om hetzelfde te doen.

Voor de twijfelaars onder hen heeft hun voormalige plaatsgenoot Livia Rijntalder een tip. ,,Twijfel jij of wonen in het buitenland wat voor je is? Zie je vooral moeilijkheden op je weg maar zou je het wel graag willen? Doe het, waag de stap en als het je niet bevalt, kan je altijd weer terug."

Livia Rijntalder (29), single. Hato, Bonaire. Afstand: 7816 km. Reisduur: 12-13 uur. Tijd: 5 uur vroeger.

Flamingo's 'in de achtertuin' van Livia. Ze voelt geen behoefte om terug te keren naar Nederland.
De vlag van Bonaire.
advertentie
advertentie