Corrie van Rossum (88) overleden

SOESTERBERG Het was mede dankzij het horecaverleden van Frans en Corrie van Rossum dat het ontmoetingscentrum De Drie Eiken, nu ontmoetingscentrum Soesterberg, tot grote bloei kwam. Nadat Frans in september 2018 overleed, is Corrie woensdag ingeslapen. Woensdag wordt ze gecremeerd na een uitvaartdienst voor genodigden in de Caroluskerk. Daarna rijdt de rouwstoet langs het gebouw van De Drie Eiken waar belangstellenden op gepaste afstand de laatste eer kunnen bewijzen.

Jan van Steendelaar

Het bericht dat Corrie van Rossum op 88-jarige leeftijd rustig is ingeslapen, zal niet voor iedereen in Soesterberg onverwacht zijn gekomen. Sinds het overlijden van echtgenoot en steun en toeverlaat Frans, was het voor haar niet meer mogelijk om zelfstandig te blijven wonen. Corrie bracht daarom de laatste jaren door in zorgcentrum Noorderhof in Baarn, een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie. Echtgenoot Frans was nooit ver uit haar gedachten. Ze verwachtte altijd dat hij ieder moment terug zou komen van zijn werk.

Groot was de liefde tussen deze twee mensen, allebei afkomstig uit de bollenstreek. Corrie groeide op in de oorlogsjaren. In de bollenschuur waren Duitse soldaten ingekwartierd, die graag een oogje lieten vallen op de meisjes van het gezin. Ze kon er smakelijk over vertellen. Haar grootste pijn was wel het feit, dat ze altijd kinderloos is gebleven. Juist Corrie, die zoveel liefde te geven had. Gelukkig kon zij de liefde kwijt als moeder van een militair tehuis. In eerste instantie in Huis ter Heide, maar later ook in Duitsland en Israël.

Na de pensionering van het echtpaar begonnen beiden met vrijwilligerswerk in ontmoetingscentrum De Drie Eiken, recent omgedoopt tot ontmoetingscentrum Soesterberg. Voor hun buitengewone inzet kregen zowel Corrie als Frans een koninklijke onderscheiding. Corrie was motor achter de maandelijkse bingoavonden, waar ze niet alleen de prijzen voor inkocht, maar waar ook het afroepen van de getallen een van haar taken was. Aan de kookclub, die eens per maand een warme maaltijd verzorgde en de koffie schonk bij alle activiteiten, had zij wel een taak. En die liet Corrie zich niet zomaar uit handen nemen. Het zorgen voor anderen zat in het bloed van deze bijzondere vrouw. Wie herinnert zich niet haar gedichten, die ze te pas en te onpas declameerde? ‘Geef ons heden ons dagelijks brood en zondags een beschuitje’ was een van de gevleugelde uitdrukkingen van Corrie van Rossum.

Sinds vorig jaar draagt de tot dan toe naamloze zaal in ontmoetingscentrum Soesterberg de naam Van Rossum-zaal. Een speciaal eerbetoon aan het echtpaar Van Rossum, als waardering voor hun vele werk toegekend door de vrijwilligersvergadering. Nu is ze ‘weer samen’ met haar Frans, zoals het ook op de rouwkaart staat vermeld.