Amsterdamsestraatweg

4 juli 2018 om 18:21 Lokaal/Column

Ik ben een jaar of tien. Negen jaar kan ook, een jaartje meer of minder maakt voor sommige herinneringen weinig meer uit. Het is woensdagmiddag en ik heb zin in vakantie. En weer niet eentje met moeder, want dat weet ik nu wel. Van dat Duitse moffengedoe word ik ook gek. Heel de dag bij de familie maar mooi zitten en pootjes zitten. Ik ben gekke Henkie niet.

En 's avonds is het nog niet afgelopen. Nee, 's avonds begint de ellende eigenlijk pas goed. Want enig idee met wie ik daar in Duitsland, bij tante Heta, slaap? Geen idee? Nou, ik slaap in bed bij mijn moeder. Natuurlijk hindert dat niet. Het is mijn eigen moeder, het is vakantie en niemand ziet het.

Nou, dat laatste is dus goed fout. Ik zie dus luid en duidelijk hoe mijn moeder naar bed komt. Haar gezicht is helemaal wit, spierwit zeg maar. En dan is ze niet ziek of speelt ze voor het spook van de opera. Dat witte op haar gezicht is nachtcrème en dat maakt je mooier zeggen ze echt in de krant en in de winkel. Nou echt, aan m'n hoela, allemaal oplichting. 's morgens is moeder geen sikkepit veranderd zie ik zelf. Ben niet blind of zo.

Daarom heb ik zin in vakantie en Reinout gaat me mee. Voor de gezelligheid en ook omdat hij een tent van zijn oma heeft gekregen. Die tent is eigenlijk alleen bestemd voor indianen, maar de kans dat we de tentenpolitie op ons dak krijgen maakt de reis alleen nog maar spannender.

O ja, en moeder participeert ook mee in de trip. Moeder laat zich niet kennen. Wanneer ik de wijde wereld in wil trekken dan moet ik dat vooral niet laten. Van zolder haalt ze een wat verschoten rugzak op en in de keuken maakt ze een zakje brood voor me klaar. Ook krijg ik wat vakantiegeld mee. Ik moet er heel zuinig mee zijn, luidt de bekende boodschap.

Jammer dat bij Nieuwerhoek het vakantiegeld al bijna op is en de boterhammen trouwens ook. En als we in het Baarnse bos ruzie krijgen met een bijna blote mevrouw en meneer, die schreeuwen dat we in het bos niets te zoeken hebben, zijn we maar weer naar huis gegaan.

Boudewijn Paans

advertentie
advertentie