Harry Eichholtz 40 jaar fysiotherapeut

SOEST Harry Eicholtz is op 1 mei 40 jaar werkzaam bij fysiopraktijk de Bundeling (v/h Quick) in Soest. In deze tijd groeide hij uit tot een betrokken, vrolijke fysiotherapeut met passie voor zijn patiënten en werk.

Alexander Bosman

,,Het begon voor mij in Amsterdam. Ik wilde in eerste instantie gymnastiekleraar worden, maar dat bleek niet mogelijk te zijn omdat ik te slechte ogen had. Later bleek ik dyslectisch te zijn. Toen ben ik een beroepskeuzetest gaan doen, ik wilde graag met mensen werken. Vervolgens heb ik me in de fysiotherapie verdiept en ben ik dat gaan studeren. De opleiding was compleet nieuw, zo moesten we bijvoorbeeld vanaf dat moment zelf de diagnoses gaan stellen. Het voordeel was dat de opleiding heel breed was. Uiteindelijk ben ik hier in Soest toch gymnastiekleraar geworden, in mijn vrije tijd. Zo heb ik twintig jaar bij De Springbokken kunnen werken. Dat was een fijne afwisseling.''

PREVENTIEF Sinds de tijd dat Eichholtz begon als fysiotherapeut is er op werkgebied veel veranderd, maar de passie is er altijd gebleven. ,,In de veertig jaar dat ik werkzaam ben is er veel veranderd. Ik zat bijvoorbeeld in de eerste lichting die veel met apparatuur werkte, wat ik op de opleiding kreeg.'' Dat is slechts een voorbeeld van wat er veranderd is. ,,Van behandelingen achteraf is het verschoven naar preventief. De basis is wel hetzelfde gebleven."

MENSENMENS In zijn werkzame leven heeft Eichholtz veel contacten opgebouwd met patiënten en mooie herinneringen meegenomen. Zo heeft hij familieleden van verschillende generaties behandeld. ,,Het mooie is de afwisseling. Ik zie soms patiënten van wie ik de vader of oma nog heb behandeld. Er zijn mensen bij met wie ik in de loop der jaren meer contact mee heb gekregen.''

Zo is er bijvoorbeeld iemand waar hij om de twee maanden even langsgaat. ,,Dat zijn van die dingen je gewoon bijhoudt.'' Het toont het gezicht achter de fysiotherapeut. ,,Ik vind het belangrijk om interesse te tonen in mijn patiënten. Ik ben een echt mensen-mens. Het werk kent mooie en moeilijke momenten. Soms overlijden patiënten. Dan vind ik het jammer dat ik niet naar de begrafenis kan om het af te sluiten.''

Door de jaren heen is Eichholtz er fysiek niet ongeschonden vanaf gekomen. ,,De eerste vijfentwintig jaar werkte ik vijftig tot zestig uur per week, tot ik een nekhernia kreeg. Toen ben ik nog veertig uur per week gaan werken en heb dat langzaam afgebouwd tot drie dagen nu. Zo is het goed vol te houden.''

VRIJWILLIGERSWERK Buiten het werk in de praktijk zit de actieve Soester ook niet stil. Hij is actief in de kerk, heeft twintig jaar bij De Springbokken gewerkt en zet wandelroutes uit voor gehandicapte mensen. Het is een kleine greep uit het werk wat hij doet. ,,Ik vind het fijn om betrokken te zijn, help graag waar nodig. Dat zorgt ook voor de nodige afwisseling.''

Een van de grote passies van Eichholtz is reizen. Hij heeft zijn vrouw ontmoet op vakantie in de Oostenrijkse bergen, en gaat regelmatig op vakantie. Onder meer Ecuador en Peru zijn bezocht. ,,Dit jaar staat er een trip naar de Noorse fjorden op het op het programma met mijn schoonouders. Het is waarschijnlijk de laatste reis die ze maken. Ook met enkele voormalige studiegenoten heb ik nog contact. Met hen maak ik regelmatig een stedentrip, zo houden we de contacten warm.''

RECEPTIE Op zaterdag 28 april staat Eichholz van 16.00 tot 18.00 uur in De Rank aan de Soesterbergsestraat stil bij zijn jubileum met een receptie voor oud-collega's, patiënten, en bekenden.