Spotlights en adrenaline voor leerlingen Griftland

SOEST Sinds 1984 om de twee jaar bedenken, maken en spelen leerlingen, uit alle klassen van het Griftland College een Muziektheater. Dit jaar het spektakel Maïkahuna vanaf drie podia in de aula. Het college telt 1428 leerlingen, 91 spelen mee, 8 in The Band, 43 in het productieteam, 'mogelijk gemaakt door 35 sponsors'. Vijf avonden stonden ze op drie verschillende podia in de aula van het Griftland College.

Martin Huizenga

Marleen van Dalen regisseur en productieleider Menno Streefkerk: ,,Je begint met een paar ideetjes. Aan een aantal leerlingen vragen wat voor beelden dat oproept. Vakantie werd het. De reis, het verblijf, de van elkaar verschillende groepen, de verwikkelingen gecombineerd met verwachtingen en werkelijkheid. De verhaallijn met plot rond zes hoofdrolspelers."

AANKLEDING Menno: ,,Het draaiboek begint met 'Tijdstip min 2 jaar' en wordt voortdurend geactualiseerd zelfs tussen de voorstellingen door. Bijvoorbeeld over sponsors en de vorm van hun bijdrage. Vakantie met het vliegtuig, dus een crew aankleden. Een reis-/vliegmaatschappij wil helpen met aankleding en uniformen.

Marleen: ,,Je krijgt veel aanmeldingen. Daar zitten veel potentiële stewardessen tussen. Die moeten niet alleen een sloepenrol doen met luchtmaskers, maar ook zingen en zich door de aula verplaatsen, beweging moet er zijn, dus een choreografie is nodig. Om diepte aan het verhaal te geven en scènes beter te duiden, hebben we midden in de aula een flashback podium gezet."

PREMIÈREAVOND Het publiek en genodigden worden ontvangen door grondstewardessen. Het is de premièreavond. Marleen: ,,Dat is even wennen, de aula zit nu vol. Zaterdag, de laatste voorstelling, is heel anders. Naar elkaar toe gegroeid, ze vangen elkaar meer op, de combinatie licht, geluid, spelers en band loopt soepeler. De voorstelling wordt korter, dynamischer en meer sprankelend."

STERKER Dit vergeten de deelnemers hun hele leven niet, ze worden sterker, socialer, ontdekken hun talenten. Heb ík dat gedaan? De nieuwe rector Kees Versteeg is sprakeloos. ,,Ik heb wel voorstellingen op eerdere scholen meegemaakt. Er werden audities gehouden. Maar hier… iedereen mag meedoen en voor ieder is er echt een rol. Allemaal zelf gemaakt en die band! Wat een energie en wat is werken met deze leerlingen een feest."

ESSENTIE De essentie van de voorstelling is het spiegelen van een vliegvakantie naar een populaire bestemming en hoe de hoofdrolspelers daarin hun eigenheid en puurheid behouden en tonen. Niet alleen vanuit de spelers opgetekend, maar ook herkenbare reacties van HUN ouders en de rest van het publiek. Een gejoel klinkt uit een groepje moeders als van één, de zoon in zijn blote bast inclusief six-pack verschijnt. En een mobiel gesprek van één van de speelsters met jengelend kind aan het strand, vraagt aan het ex-thuisfront of de alimentatie al overgemaakt is. Het doet hoorbaar verzuchtingen opwellen in de aula.

ONDERBEZET Een sjofel hotel, onderbezet, waar weinig deugt en de dienstverlening 7x24 uur slachtoffers maakt. De verstilde slow motion dance-events. De boygroep die 'modeldeldel' staat, met groupies als vliegen eromheen. De geknakte carrière van een aankomend profvoetballer; houdt de relatie met de gedroomde voetbalvrouw stand? Het animatieprogramma voor kinderen die alles al hebben meegemaakt. Twee van elkaar verschillende zussen vinden elkaar écht. Beginnende liefdes voor het leven. Na afloop speelt The Band met kleurrijke strooien sombrero's op, 'strak' het publiek naar buiten. Daphne, Julia en Bram 'de Bouncer', drie van de hoofdrolspelers, zijn euforisch. Zoveel adrenaline, wakker liggen en opnieuw genieten?