Lachen, knokken, af en toe een vloek

SOEST Stichting Gewoon Sport Soest viert volgend jaar een jubileum. Ze geeft dan al 12,5 jaar mensen met een lichamelijke beperking de mogelijkheid om te sporten. Medeoprichter Chris Schrijver heeft met zijn club jaren achter de rug met mooie momenten. ,,Daar doen we het allemaal voor.''

Ton van Zoeren

Als fanatiek Feijenoord supporter trok Schrijver door Europa. Hij combineerde dit met zijn beroep als wijnhandelaar. De wereld van de levensgenieter stortte in 1993 in, want Schrijver (70) belandde in een rolstoel na een ernstig auto ongeluk. Eenmaal uit zijn coma ontwaakt, kreeg hij van de arts de keiharde diagnose. ,,Ik zou nooit meer kunnen lopen door een dwarslaesie. Pats boem! Daar zat ik dan. Even had ik het moeilijk, maar al snel dacht ik aan mijn vrouw en kinderen. Dus wat ga ik doen?''

WILSKRACHT De Soester herpakte zich snel en ging revalideren. In dat circuit kwam hij Sandra Kosterman tegen, die hem warm maakte om ook in Soest het landelijk project 'Gewoon Sport' op te starten. Die wilskracht van Schrijver heeft daarna menige gehandicapte Soester geïnspireerd om naar de sporthal te komen om badminton, tafeltennis, boccia te spelen en te bewegen op muziek.

VEEL HULP Maar zoveel eer wuift de huidige voorzitter bescheiden weg. ,,We doen het met een heel enthousiast team. Astrid Rasch is bijvoorbeeld een vrijwilligster van het eerste uur. Er is medische hulp van de fysiotherapeuten Leo en Monique van der Horst. Ook is er veel assistentie uit de hoek van AV Pijnenburg. Hardlopers Edgar Cukier, Stef Rasch, Allan Russcher, Theo van de Beek en Adry de Klein helpen per toerbeurt de deelnemers met de toestellen en zijn sparringpartner bij het badminton en tafeltennis. Er wordt bij ons geen topsport bedreven, Maar als ik een half uurtje tennis, ben ik bekaf. Dan ben ik blij dat ik toch gegaan ben, terwijl ik die keer geen zin had omdat het regende. Ja, je moet doorzetten, want het is in je eigen belang.''

VRIJBLIJVEND Vijfenveertig leden telt de club nu, van wie er vijftien wekelijks komen. ,,Dat is het nadeel van de vrijdag. Op die dag zijn de meesten al moe en hebben geen puf meer. Het is ook geen verplichting om te komen. We hebben geen stok achter de deur. Iedereen moet voor zichzelf beseffen dat hij met zijn lichaam bezig is en van sport profijt heeft. Het oudste lid is 90 en komt trouw door weer en wind. Hij is meestal al begonnen voordat de rest gearriveerd is.''

Nieuwe leden worden eerst aan een kleine test van de twee fysiotherapeuten onderworpen. ,, Er wordt geen risico genomen. Mocht het door de medische toestand van de nieuweling nodig zijn wordt het programma aangepast.''

DOORDOUWERS Er zitten maar weinig 'piepers' bij volgens Schrijver. ,,Ze willen allemaal wel knokken om een beter leven te krijgen. Bijna niemand zegt: ik kan het niet. Nee, ze zeggen ik probeer het.'' Er wordt veel gelachen op vrijdagavond. De humor staat hoog in het vaandel. ,,Soms ook cynisch over onze beperkingen, maar dat schept een band.'' De preses is trots op de hoogtepunten die behaald worden. ,,Ik zag mensen als wrak komen, die nu volkomen zelfstandig zijn. Er zijn er zelfs die in een rolstoel kwamen en nu weer lopen. Het is een kwestie van doorzetten, knokken, vechten en af en toe een vloek.''

Gewoon Sport: elke vrijdag van 19:00 tot 21:00 uur kunnen belangstellenden een kijkje nemen. Locatie: Sportboulevard De Engh. Een keer uitproberen is gratis. De prijs is 4,00 euro per keer. Een 10-rittenkaart kost 36,00 euro.