Oekraïense kinderen zijn aan het landen in Soest

SOEST Zo’n twintig Oekraiense kinderen gaan dagelijks naar school in Soest. Alle basisscholen hebben de handen ineengestoken en verzorgen onderwijs voor de jonge vluchtelingen op de Waterinkschool. Na een periode van vooral spelen en wennen krijgen ze nu steeds serieuzer onderwijs.

Door Hans Veltmeijer

Een Oekraïense juf is een welkome versterking voor het onderwijsteam. De universiteit waar haar diploma’s opgevraagd kunnen worden, is gebombardeerd. Twee Oekraïense leerkrachten assisteren bij de lessen in de twee lokalen aan de Smitsweg. De ene werkte als leerkracht Engels op een middelbare school in Oekraïne en wil hier graag aan de slag, maar ze kan haar diploma’s dus niet overleggen. En een VOG-verklaring wordt ook lastig voor wie vrijwel alles heeft achtergelaten op de vlucht voor de oorlog. Een tas op de rug en twee kinderen aan de hand, dat was het.

AANSTELLING Het zal een flinke ambtelijke molen worden. ,,De bevoegdheid voor haar om hier les te mogen geven is een uitdaging die we samen aan moeten gaan”, zegt burgemeester Rob Metz wanneer hij dit verhaal hoort. ,,We zullen dit bij de wetgever moeten aangeven, wellicht is een tijdelijke aanstelling mogelijk. Het moet in ieder geval zorgvuldig gebeuren.” Hij is met wethouder Harrie Dijkhuizen deze woensdagmiddag op bezoek bij de Waterinkschool.

De kinderen hoeven minder te denken over de oorlog en kunnen spelen en aan andere dingen denken

Tania Dimencuk is de andere vrouw die assisteert bij het lesgeven. Zij stond enkele jaren geleden nog voor de klas in Oekraïne en heeft twee kinderen van zes en zeven jaar oud in de klas. Over de dagvulling op school is zij zeer te spreken. ,,De kinderen hoeven minder te denken over de oorlog en kunnen spelen en aan andere dingen denken”, vertelt ze terwijl ze om twee uur ’s middags met haar kinderen op weg gaat naar haar gastgezin in Soest. ,,We hebben het leuk daar, vooral omdat er in het gezin leeftijdsgenootjes zijn van mijn kinderen”, zegt ze in het Engels. 

Ze komt uit centraal Oekraïne en heeft geen idee hoelang ze in Soest zal blijven. Ze vermoedt dat zij en haar landgenoten in plukjes zullen terugkeren, afhankelijk van in welke regio het veilig genoeg daarvoor is.

Deze woensdag zijn er negentien Oekraïense kinderen op de school aan de Smitsweg. Het waren er eenentwintig. Elke ochtend wordt er geteld, want vluchtelingen kunnen worden overgeplaatst naar opvang in een andere gemeente, zelf verhuizen of er komen nieuwe vluchtelingen bij in Soest.

Tania Dimencuk en haar collega komen uitstekend van pas tijdens de lessen aan de Oekraïense kinderen, al spreken veel kinderen zelf ook wat Engels, vertelt de ingehuurde juf, Karen Pompe. ,,Zij zijn onze redding. In het begin moesten we alles met Google translate doen, en dan krijg je soms toch rare vertalingen.”

Waar aanvankelijk de nadruk lag op spelen, knutselen en sporten, wordt er nu steeds meer Nederlandse taalles gegeven. Op de tafels ligt bestek met de Nederlandse woorden erbij, op de deur staat ‘deur’. Er wordt ook gebruikt van pictogramborden in het Oekraïens, ook over de huidige oorlog.

ZONDER VADER ,,Tot de meivakantie willen we de kinderen hier laten landen en voornamelijk onderwijs geven in de eigen taal”, licht Tjitske de Winne toe. Zij is schoolleider van basisschool De Egelantier en doet daarnaast taalklassen. ,,Na de meivakantie tot de zomer gaan we het onderwijs serieuzer aanpakken met nog maar een derde in het Oekraïens.”

De kinderen zijn tussen de vier en twaalf jaar oud. Ze zijn hier allemaal zonder vader en bevinden zich ineens in een ander land, met hele andere gebruiken. Een spannende situatie, weet Imke Kroes. Zij is aanwezig namens de katholieke basisscholen in Soest en Soesterberg. Met de kinderen gaat het wisselend, ziet zij. ,,Ze willen niet allemaal over hun situatie of over de oorlog praten. Dat laten we natuurlijk dan zo. Ze willen vooral even zijn, hier zijn.”

LAPTOPS Een leegstaand lokaal is ingericht tot klaslokaal voor deze kinderen. En de werkplaats van stichting Balans ernaast wordt nu ook door hun gebruikt. De scholen in het primair onderwijs in Soest en Soesterberg werken ook nauw samen met gemeente, hulpinstanties, vrijwilligers en het lokale bedrijfsleven. Want ze kunnen veel hulp en hulpmiddelen gebruiken. Momenteel zijn de schoolbesturen hard op zoek naar laptops voor het onderwijs aan de Oekraïense kinderen.