'Mijn leven als lerares Frans' is bundel columns lesgeven

SOEST Op nummer één in de veelgestelde vragen top-3: 'Mag ik een andere pen pakken? Deze doet het niet…' Voor scholieren en docenten waarschijnlijk zeer herkenbaar, net als de andere voorbeelden die lerares Frans Valérie Ungerer (28) beschrijft. Tientallen blogs schreef ze al op haar website leraresfrans.wordpress.com. Later kwam er een Facebookpagina en nu is er een boek: 'Mijn leven als lerares Frans', een bundeling van haar columns over leerlingen en lesgeven. In alle actualiteit van stakingen en lerarentekorten een broodnodig 'tegengeluid', meent ze.

Astrid van den Hoek

Veel volwassenen moeten er niet aan denken om dagelijks voor een klas met een stuk of dertig tieners te staan, die waarschijnlijk hun smartphone veel interessanter vinden dan je lesstof. En dan nog de hoge werkdruk en lage salarissen in het onderwijs. Valérie Ungerer haalt lichtjes haar schouders op. Ze erkent al die klachten, maar haar beleving van het vak is veel positiever. ,,Tja, de puberteit is een hele heftige levensfase. Allerlei emoties, er komt zoveel op ze af, ze zijn hun plek aan het veroveren. Ik merkte tijdens mijn stage al hoe lastig het is om de aandacht van kinderen vast te houden. Maar dat maakte me juist enthousiast over het leraarschap! De uitdaging om creatieve lessen te bedenken en aan te haken bij hun belevingswereld en de actualiteit. De hoge werkdruk is een feit, ik merk dat ook. Ik probeer het niet te ontlopen, maar te leren om ermee om te gaan. En ik krijg er zoveel liefde voor terug!"

PITTIG De docente, zelf Waals-Frans en Franstalig opgevoed, staat al zes jaar voor de klas. In haar eerste jaar had ze gelijk vijf klassen. ,,Best pittig. Naast het lesgeven was ik ook druk met mijn hobby fotografie en schreef ik elke week een blog. Dat was te druk, het werd te lastig om aan de vraag te voldoen van wekelijks een nieuwe column. Daarom heb ik er een boek van gemaakt, een beetje als afsluiting van die blogperiode. Misschien komt er nog wel een deel 2 hoor, want er blijft altijd iets gebeuren om over te schrijven."

COMPLIMENT Op haar school in Hilversum weten de docenten en leerlingen wel van de blog. ,,In de tijd dat ik echt veel schreef, had ik een trouwe schare volgers uit mijn klassen. De leerlingen van nu zijn er niet zo mee bezig, geloof ik. Ze vinden het in elk geval niet erg dat ik mijn belevenissen beschrijf. Het is ook een compliment: zó leuk vind ik ze! Moeilijke thema's als scheidingen of overlijden noem ik niet, dat zijn zaken die ze in een persoonlijk gesprek hebben verteld. Sowieso gebruik ik nooit namen en citeer ik niet letterlijk hele gesprekken. Maar als er een boodschap in zit of er iets uit te leren valt, dan probeer ik het wel mee te nemen." Het boek is vooral leuk voor ouders van pubers, denkt Ungerer. ,,Het valt reuze mee hoeveel Frans er in mijn boek voorkomt, hoor", lacht ze. ,,Wat ik beschrijf, is ook herkenbaar voor andere vakken. En ik hoop dat het een positief effect heeft op mensen die overwegen het onderwijs in te gaan, dat ze die drempel over durven stappen."

AMBASSADEUR Ungerer ziet zichzelf wel als een ambassadeur voor het onderwijs. ,,Natuurlijk is het niet altijd makkelijk, wel leuk. Het gesprek aangaan is de sleutel. Je vindt maniertjes om met de leerlingen om te gaan: humor, wat korreltjes zout, maar neem hen als persoon en hun belevingswereld serieus. Als docent, maar zeker ook als mentor, ga ik het gesprek met hen aan over hun taak als burger en hun rol in de maatschappij. En ook vragen als 'waar word je nou écht gelukkig van?'. Ik vind dat een mooie drijfveer als docent. Ik hoop dat ze als betere burgers mijn lokaal uitlopen. En als ze daarbij Frans kunnen, is dat mooi meegenomen!"

'Mijn leven als lerares Frans' is nu verkrijgbaar bij boekhandel Van de Ven en via bol.com.