Van Weedestraat

Moeder slikt een paar keer wanneer ze mijn slechte nieuws hoort. Daarna loopt ze snel naar de gang, rechtstreeks naar de kapstok en trekt dan al lopend in de richting van de keukendeur haar regenjas aan. En voordat ze de keukendeur sluit zegt ze nog dat ze een nieuw lampje gaat kopen voor dat ene schemerlampje op de schoorsteen bij de foto van oma. Dat lampje moet altijd branden, misschien net als de eeuwige vlam.

In gedachten zie ik haar op de fiets zitten. Ze trapt vinnig of ze het slechte nieuws van zoeven uit haar herinnering wil trappen. Vluchtig steekt ze een paar maal haar hand uit. Eerst naar links. En dan een keertje naar rechts. Dan is daar de winkel van Van Nieuwenhuizen.

Moeder komt er graag. Ze vindt het er wel gezellig met al die verschillende lampen aan het plafond. Zouden die dag en nacht branden, vraagt ze zich misschien af? Ze moet eerlijk gezegd niet aan de kosten denken. Ze heeft trouwens nu wel iets anders aan haar hoofd.

Meneer Van Nieuwenhuizen ziet vast dat er iets met moeder aan de hand is. Hij kent haar langer dan vandaag. Van KPS of het jaarlijkse carnaval in Eemland?

Dan verneemt ook meneer Van Nieuwhuizen het slechte nieuws. Vast met horten en stoten hoort hij dat ik mijn elektrische typemachine op school in Amersfoort heb laten vallen. Kapot? Helemaal. Eeuwig zonde vinden ze vast in de winkel van Van Nieuwenhuizen.

De elektrische machine is nog maar liefst een cadeautje van de Mytylschool in Utrecht. Er is op getikt door Arie Buis, met gemak de meest spastische jongen van het land. Moet je zien: stevig ingesnoerd op zijn stoeltje tikt hij taallesjes op de machine met een drijfnatte spatel in zijn mond. Voor wie, voor wat? God weet het vast ook niet.

En nu? De reparatie van de elektrische tikmachine zal zeker in de papieren lopen. Moeder weet het zeker. Dan weet meneer Van Nieuwenhuizen het goed gemaakt. Moeder moet de machine maar laten maken op zijn rekening. O ja, en dat lampje voor de schemerlamp op de schoorsteen krijgt ze ook cadeau. Kan moeder het niet geloven? Toch is het zo.

Moeder komt thuis als een andere moeder. En weet je wat ik moet doen? Ik moet meneer Van Nieuwenhuizen straks op mijn gerepareerde tikmachine een mooie bedankbrief schrijven. En het niet uitstellen, zoals altijd, want in de hemel wordt vast geen post bezorgd.

Boudewijn Paans