Dankbaar aan start Holland4ALS

SOEST Robbin Louz gaat op 10 en 11 mei meedoen aan de estafette Holland4ALS. De tocht van 330 kilometer brengt de 48-jarige Soester van Groningen naar Soest. Hij wil geld in het laatje brengen voor hulpmiddelen voor ALS-patiënten omdat hij uit eigen ervaring weet hoe belangrijk de behoefte daaraan is. Met de deelname aan de tocht realiseert Louz een persoonlijke overwinning na heftig medisch leed.

Peter Beijer

Holland4ALS is een sportevenement van Stichting Zoalsjan. De deelnemers starten op Hemelvaartsdag in Groningen en de finish is een dag later op 11 mei bij VVZ'49 aan de Eemweg. De deelnemers moeten gezamenlijk in estafettevorm vijf kilometer zwemmen, 150 kilometer fietsen, 150 kilometer hardlopen en 25 kilometer kanoën.

GUILLAN-BARRÉ SYNDROOM Louz is met zijn team GeTTogether aan het trainen om in vorm te zijn voor de sportieve uitdaging. Hij weet waarvoor hij het doet. ,,Ik heb het aan den lijve ondervonden wat ALS-patiënten meemaken: spierfuncties die uitvallen, niet meer kunnen eten of zelfstandig ademen. Wat was ik blij dat ik toen hulpmiddelen had."

In januari 2015 werd hij acuut getroffen door het Guillain-Barré syndroom (GBS). Dit is een aandoening van de zenuwen buiten het centrale zenuwstelsel. Wat begon met een hardnekkige verkoudheid eindigde met een opname in het Nieuwegeinse Sint Antonius ziekenhuis. De ziekte is progressief, het immuunsysteem reageert verkeerd. De Soester werd doodziek, lag op de intensive care en moest uiteindelijk met behulp van apparatuur kunstmatig ademhalen.

,,Toen ik werd opgenomen vertelde ik tegen mijn zoontje Yannick, hij was toen vier jaar, dat papa voorlopig niet meer thuis zou komen. GBS is een ziekte waarbij steeds meer spierfuncties uitvallen. Dus ook de ademhalingsspieren. Ik werd zo ziek dat zelfstandig ademen niet meer lukte."

FOTO Ofschoon hij doodziek was, had Louz geen last van pijn of misselijkheid. ,,Naast het uitvallen van spierfuncties had ik vooral last van de lichamelijke stress om de torenhoge bloeddruk die ik had, ik durfde niet te slapen. Ik keek op het nachtkastje naar de foto van mijn overleden vader en ik zei in gedachten tegen hem: ik kom er aan. Naast de foto van pa stond een foto van Yannick. Die foto motiveerde mij om te knokken voor mijn herstel."

LETTERBORD Twaalf dagen lag Louz aan de beademing en kon een tijd helemaal niks. Communiceren deed hij met een letterbord. Met behulp van een douchelift moest hij gewassen worden. In een rolstoel en met een rollator kon hij zich tijdens zijn herstelperiode voortbewegen. Voeding kreeg hij via een sonde. Dankzij een medicijnenkuur en met fysiotherapeutische hulp knapte hij op en moest hij opnieuw leren, eten, lopen en fietsen.

OP DE FIETS ,,Het heeft drie maanden geduurd voordat ik weer een beetje kon bewegen. Ik was ruim twintig kilo afgevallen en veel spierkracht kwijtgeraakt. De revalidatie begon met voorzichtig traplopen. Iedere dag sporten, logopedie en mindsett-training. Elke dag voelde ik mij iets sterker worden. Op 24 april 2015 verliet ik op de fiets het revalidatiecentrum in Utrecht. Het was een flinke tocht naar Soest, maar ik heb het gered. Na de zomervakantie ben ik weer aan het werk gegaan. De ziekte en het volledige herstel hebben ruim een jaar in beslag genomen."

Meedoen aan Holland4ALS is voor Robbin Louz bijzonder. ,,Ik dank God op mijn blote knieën dat ik na die ziekte in staat ben om deze sportieve uitdaging aan te gaan. Dat had ik in januari 2015 nooit voor mogelijk gehouden."

Meer informatie op https://holland4als.zoalsjan.nl/