De Klas van ’45: verhalen over de oorlog dansen, kan dat?

De klas van ’45 is een project van Kunst Centraal en KunstenCentrum Idea dat ze in samenwerking met het Nationaal Militair Museum in Soesterberg hebben ontwikkeld. Kinderen uit groep 7 en 8 uit Soest en Soesterberg bezochten de afgelopen weken het museum. “De klas van ’45” is een tentoonstelling (of liever een ‘belevingswereld’) in het Nationaal Militair Museum die speciaal gemaakt is voor de bovenbouw van het basisonderwijs. De afgelopen weken hebben 550 leerlingen een stukje geschiedenis uit de Tweede Wereldoorlog meebeleeft met vijf schoolkinderen. De waargebeurde verhalen van deze schoolkinderen staan symbool voor de oorlog en vijf jaar leven in een bezet land. En in de verhalen komen heftige thema’s aan de orde.

Door Charlotte Reinders

Oorlog, angst, onderdrukking, hoop of macht zijn geen lichte onderwerpen, maar kunnen juist daarom inspiratiebronnen zijn voor kunstvormen, zoals een dansvoorstelling. Na afloop van het museumbezoek worden de verhalen en thema’s verwerkt in een dansles door theater- & dansdocente Jolien Kistemaker van KunstenCentrum Idea. In deze les, die op school in de gymzaal plaatsvond, onderzocht zij samen met de leerlingen hoe ze de oorlogsverhalen en de gevoelens die dat bij hen opriep konden vertalen in dans. Samenwerking, lichaamsbewustzijn, eigen creativiteit en inlevingsvermogen waren steeds belangrijke elementen die aan bod kwamen in de les.
Dansdocent Jolien: ‘‘Ik vind het een prachtig project. Het is fantastisch om te merken hoe enthousiast de leerlingen zich inzetten in de les, hoe goed ze kunnen samenwerken, hoeveel creativiteit er in ze schuilt en hoe ze geraakt zijn door de verhalen over de oorlog.”

Gevoelens omzetten in houding en beweging is hartstikke spannend, dus in eerste instantie maakten de leerlingen tijdens de dansles een wat schuchtere indruk. Maar al snel leefden ze zich volledig in in hun gekozen thema en gingen ze op in elkaars fantasie. Er werd gediscussieerd en samengewerkt in het maken van de tableaux vivants (levende standbeelden). Nadat ze tenslotte hun korte choreografieën en tableaux aan elkaar gepresenteerd hadden, werd er goed gereflecteerd op elkaars werk. Een les in lagen dus, waarbij kijken, doen en napraten door de docent nauwkeurig begeleid werd. Leerkracht: ‘‘De klas en ik zijn super enthousiast. Ik ga deze manier van werken ook proberen toe te passen bij onze komende schoolvoorstelling.”

Vanwege het succes zal het betekenisvolle project De Klas van ’45 nog twee schooljaren worden herhaald, waardoor nog vele honderden leerlingen eraan kunnen deelnemen!