Wijkagent Leen Bomhof: 'Elke straat heeft eigen verhaal'

SOEST Hij is niet de enige die veertig jaar bij de politie werkt. Maar er zijn er niet veel die dat, zoals hij, in één gemeente deden. Leen Bomhof (64) is bewegend onderdeel van het straatbeeld in Soest, zeker sinds hij rond de eeuwwisseling als wijkagent op de fiets stapte.

Johan van Beek

Aan veel mensen in Soest en Soesterberg hoef je Leen Bomhof niet meer voor te stellen. Leen kent vrijwel iedereen en vrijwel iedereen kent Leen, en anders wel van gezicht. Waar hij in zijn eerste dienstjaar zijn rol moest vinden in het contact met de burger, is die wisselwerking nu juist de reden waarom hij nog elke dag fluitend naar zijn werk gaat. ,,Ik wil altijd op straat zijn en aanspreekpunt zijn. Ik hoef voor niemand bang te zijn en niemand hoeft voor mij bang te zijn."

In 1980 trad hij in dienst. ,,Ik kende Soest niet. Ik kwam van de Veluwe. Mijn eerste indruk was dat het hier hectischer was, meer drukte. Bij de marechaussee werkte ik vooral met collega's. Als agent kreeg ik te maken met aanhoudingen van verdachten en alcoholcontroles. Ik kreeg contact met mensen. Dat vond ik interessant, maar ik moest er wel aan wennen om mensen aan te spreken. Maar ik voelde me al snel thuis in Soest, gedreven door mijn vak en de voldoening die ik uit het werk haalde. Wat ik nu altijd tegen jonge collega's zeg is: wees altijd eerlijk tegenover mensen, dan kun je ze altijd recht in de ogen aankijken."

SCHATKAMER Na de reorganisatie in de jaren negentig ging de gemeentepolitie over in de districtspolitie en werd het verloop binnen het team met de pensionering van politiemensen steeds groter. Daardoor verdween veel lokale kennis en juist daarom is Leen Bomhof qua kennis een schatkamer voor het politiewerk in Soest. Hij raakte zo mogelijk nog beter ingevoerd toen de toenmalige adjudant Riekele Meinema hem voorstelde om wijkagent te worden. Dat was rond 2000. Het bleek een gouden greep waar Bomhof vandaag de dag nog steeds blij om is.

BEMIDDELEN ,,Je hoort veel, je ziet veel, het is een van de mooiste functies binnen de politie. Je kunt veel bemiddelen en terugkoppelen naar de mensen. Je moet wel eerlijk zijn, ook tegen de slechte jongens die mij ook allemaal gedag zwaaien als ze me zien. Hé Leen, hoe gaat het?"

,,De grootste uitdaging ligt in Soestdijk, dat is de mooiste wijk om te werken vanwege de grote verscheidenheid. Je hebt er de dure buurt Soestdijk, maar ook 't Hart. In 't Hart weten de mensen elkaar te vinden als het uit de hand loopt. Ze spreken elkaar aan op hun gedrag. In Soestdijk hebben de mensen juist veel moeite om elkaar daarop aan te spreken. Arkemeyde ligt in de wijk, het Griftland College, je hebt er meer dan honderd winkels en de coffeeshop, waar ik elke maand even koffie ga drinken."

WAARDERING ,,Ik krijg veel waardering van de Soesters. Als ik door de wijk fiets word ik aangesproken. Laatst stond ik 's ochtends bij een school. Komt de directer naar me toe om te vertellen dat ze weleens last hebben van hangjeugd. Dan kun je meteen iets in werking zetten. Ook laatst ging ik even langs bij een vrouw van wie ik wist dat ze kort ervoor 80 was geworden. Zegt ze: ik had gedacht dat je op de dag zelf wel even langs zou komen."

RESPECT Het grootste probleem is volgens Bomhof misschien wel het gebrek aan respect voor elkaar. ,,Je zou een hoop ellende voorkomen als we met z'n allen meer begrip voor elkaar zouden hebben. Leven en laten leven. Toon meer begrip voor elkaar, wees eerlijk en spreek elkaar aan op het gedrag. Ik geef dat en krijg het terug. Natuurlijk is iemand ook wel eens klaar met mij. Maar als ze geen hulp willen, houdt het op. Zodra ik de deur uit ben, ben ik het ook weer kwijt. Ik sport veel in mijn vrije tijd en kan werk en privé uitstekend gescheiden houden."

BOEK Nou ja, als hij met zijn vrouw door Soest rijdt, zegt hij regelmatig: deze straat heeft zijn verhaal. ,,Elke straat heeft zijn eigen verhaal." Het afscheid is nog twee jaar verwijderd. Leo Bomhof telt de dagen niet af, want hij geniet van zijn werk. Voorlopig houdt hij een oogje in het zeil. Hij zal die bepaalde 'politieblik' geven als het nodig is, maar vooral ook een luisterend oor bieden en hulp verlenen of inschakelen.

(In de Soester Courant van 17 juni staat het uitgebreide verhaal over wijkagent Leen Bomhof).