V.l.n.r. Coen, Jacqueline, Wout, Suzanne en Sterre Lizzy.
V.l.n.r. Coen, Jacqueline, Wout, Suzanne en Sterre Lizzy. Eigen foto

Van bloemenmeisje in Soest tot kaasmeisje in Hongarije

24 mei 2020 om 08:00 Mensen

SOMOGYACSA/SOEST De liefde bloeide op tijdens de jaarlijkse tripjes naar hun vakantiehuisje in Hongarije. Nu is het allang houden van. Onvoorwaardelijk. Jacqueline van Knobelsdorff en haar gezin hebben geen behoefte om terug te keren naar ons land. ,,Wij leven hier in alle rust, ruimte, natuur en met veel meer respect voor elkaar. Hier wonen vriendelijke mensen. Het is hier Nederland maar dan 50 jaar terug."

Johan van Beek

Van bloemenmeisje is ze kaasmeisje geworden. In Soest, waar ze haar hele leven aan de Klaarwaterweg woonde, werkte ze eerst bij Scholten Bloemen, toen een poosje in Loosdrecht en daarna in de bloemenzaak van Arnout Blom, voordat ze samen met Sandra Los aan de Soesterbergsestraat bloembinderij Het Blauwe Druifje begon. ,,Dat was een super leuke tijd. Sandra en ik zijn vriendinnen voor het leven."

Jarenlang zat Jacqueline tussen de bloemen, maar tegenwoordig verkoopt ze kaas, bijvoorbeeld op de markt van Kaposvar. Hollandse kazen die ze samen met haar echtgenoot Wout importeert. ,,Hongaren zijn echte vleeseters, maar waarderen steeds meer de Hollandse kaas", zegt de voormalige Soesterse die het leven van een middenstander kent en met Wout in Hongarije de markten afgaat.

Ze vonden het elke keer weer heerlijk als ze voor hun rust in Hongarije kwamen en vielen voor de vrijheid die ze vonden in het voormalige Oostblokland. ,,Eigenlijk wilden we dan nooit naar huis. Hier hebben we rust en ruimte en vrijheid." Van vakantiegangers werd het gezin Hageman daarom bewoners van Somogyacsa, een half uurtje rijden 'achter' het Balatonmeer.

Het besluit voor deze grote stap die in stapjes werd gemaakt, viel twaalf jaar geleden. ,,Familie en vrienden vonden het jammer. De kinderen waren op een leeftijd dat het nog kon. We hebben alles verkocht en dachten: nu of nooit. De kinderen vonden het eerst niet leuk, maar nu willen ze voor geen goud meer terug. Nou ja, alleen nog maar om familie te zien. Wij hebben de stap genomen om te emigreren, en het is een heel goede beslissing geweest. Wij zeiden: als de kinderen het niet redden moeten we terug. Maar het ging super goed,we zijn echt trots op ze!"

Het duurde een jaar voordat het gezin alle voorbereidingen had getroffen en een enkele reis naar Somogyacsa ondernam. De 'Hagemannetjes' kwamen niet op onbekend terrein terecht en eigenlijk verliep alles gladjes. ,,Alleen de Hongaarse taal is heel moeilijk om te leren. Maar de kinderen spraken na een jaar vloeiend Hongaars en iedereen hier is erg vriendelijk en behulpzaam."

Nadat het gezin zich er vestigde, bleef het vakantiegevoel nog zeker twee jaar hangen. Dat kwam mede doordat er een lange vakantie van werd gemaakt, zij het dat er thuis veel moest worden geklust. Maar naast het verbouwen van hun huis, genoten de vijf ook vooral van de rust in hun nieuwe woonomgeving.

Daarna pakten Wout en Jacqueline de economische draad weer op met hun kaashandel. De tweeling, Coen en Suzanne, is inmiddels twintig jaar en heeft net met succes eindexamen gedaan. De twee gaan na de zomer studeren in Pécs, in het zuiden van het land. De jongste dochter, Sterre Lizzy, is achttien jaar en is bezig aan haar derde jaar op het gymnasium.

Somogyacsa is en blijft hun thuis, verzekert Jacqueline. Ondanks het gemis aan drop, kibbeling, pindakaas en de zee. ,,Het gaat super goed met ons. Ons dorpje heeft 220 inwoners en we kennen ze allemaal. De mensen waarderen ons omdat we direct zijn, andere humor hebben. Wij vinden het leuk dat we ons goed aangepast hebben en hun cultuur waarderen. Verder komt er heel vaak bezoek uit Soest, dus blijven we zo goed op de hoogte van wat er in Soest gebeurt. Het gaat super goed met ons. Er is hier geen stress en we hebben geen dag spijt gehad. Zo hadden we in Nederland nooit kunnen leven. We wonen hier nu tien jaar en hebben nog steeds een beetje het vakantiegevoel."

Jacqueline Hageman-van Knobelsdorff (56), met man Wout en kinderen Coen, Suzanne en Sterre Lizzy. Somogyacsa, Hongarije; afstand 1300 km; reistijd: 13 uur; tijd: gelijk.

Jacqueline Hageman-van Knobelsdorff: ,,Ons mooie dorpje Somogyacsa ligt op een heuvel. Wij wonen boven met een prachtig uitzicht.
,,Ons dorp telt 220 inwoners en we kennen ze allemaal.
Afbeelding
advertentie
advertentie