Juf Brigitte neemt na 45 jaar afscheid

SOEST Brigitte van Bavel-Kruyt was 15 jaar toen zij de keuze maakte om het onderwijs in te gaan. Van die keuze heeft zij, vijftig jaar later, nog geen dag spijt gehad. Juf Brigitte heeft 45 jaar generaties Soesters les gegeven. De laatste jaren doet zij dat aan groep 1 van De Wegwijzer. Deze zomer neemt zij met gemengde gevoelens afscheid.

Peter Beijer

Brigitte geniet elke dag van het lesgeven. ,,Als ik hier bij De Wegwijzer voor de klas sta kan ik veel van mijzelf kwijt. In de herfst zet ik bijvoorbeeld een parasol neer die een paddenstoel moet voorstellen. Het is mooi om in die sfeer verhalen te vertellen, te knutselen en tekeningen te maken. De kleuterleeftijd is een magische leeftijd. De kinderen verwonderen zich en zien geen verschillen tussen blank en zwart maar willen weten hoe een paddenstoel groeit."

SCHOOLTJE Bij de nonnen van het Amersfoortse Maria ter Eem kwam het idee om een onderwijsstudie te volgen. ,,Ik ben de oudste van zes kinderen. Mijn vader zag mij op een goede manier schooltje spelen. Ik was 19 toen ik mijn diploma haalde. Een jaar later heb op de Amersfoortse Berg een klas van veertig kinderen, waaronder mijn broertje en zusje, lesgegeven. Zes maanden daarna later ging ik naar Soesterberg en kreeg ik, tot mijn opluchting, een klas met 25 leerlingen."

BETROKKEN Brigitte sloot in 2005 na 33 jaar het hoofdstuk Carolussschool af en ging aan de slag bij De Wegwijzer in Overhees. Bij het boodschappen doen wordt ze in Soesterberg nog regelmatig door oud-leerlingen aangesproken. ,,Vorige week heb ik een half uur met een oud-leerling gesproken waarvan ik ook zijn zoon in de klas heb gehad. Ik heb altijd persoonlijke interesse gehad in de leerlingen en hun ouders. Een kaartje als iemand ziek is, een telefoontje als opa of oma overleden is. Dat is ook de reden dat ik zitting heb in de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad. Zo blijf je betrokken."

ROMPSLOMP De laatste jaren is er veel administratieve rompslomp bijgekomen en moet alles digitaal vastgelegd worden. ,,De autonomie van een onderwijzer wordt hierdoor in twijfel getrokken. Je kan alle gesprekken wel vastleggen, maar of dat beter is voor het kind? Het persoonlijke is juist belangrijk, we zijn geen leerlingenfabriek. Ik heb diverse kinderen in de klas gehad met een etiketje. Dat waren voor mij de krenten uit de pap. Ooit had ik een leerling met selectief mutisme. Die kon dus helemaal niks zeggen. Dan ga ik graag die uitdaging aan."

BASALE DINGEN Brigitte heeft zowel de hippiegeneratie uit 1972 als de YouTubegeneratie uit 2018 lesgegeven. Wat is het verschil tussen al die generaties? ,,Er is veel veranderd. De kinderen zien en weten tegenwoordig meer. Maar basale dingen kunnen ze soms niet. Een schaar vast houden of kleuren herkennen is soms te ingewikkeld. Anderen pakken dat weer sneller op. Dan weet je precies in welk huishouden nog tijd is voor een spelletje en in welk gezin de computer of TV het tijdverdrijf is."

Nog een paar maandjes en dan sluit het lesboek voor juffrouw Brigitte. Hoe gaat ze dan de dagen vullen? ,,Je sluit iets af. De structuur valt even weg, dat wordt wel een dingetje voor mij. Ik hou van wandelen, lezen, sporten, knutselen. Ik denk na om vrijwilligerswerk te doen. Bovendien ben ik beschikbaar als oproepkracht bij de kleuters. Ik hoop dat de politiek werk gaat maken van de salarissen in het onderwijs. Het moet weer lonen om onderwijzer te worden. Het is de basis van onze toekomst."