Thom Kuus hoopt vurig op deelname aan Paralympics

SOEST Het leven van Thom Kuus kreeg op 28 juni 2017 een dramatische wending. Door een bedrijfsongeval raakte hij zijn gezichtsvermogen kwijt. De Soester bleef echter niet lang bij pakken neer te zitten. Nu amper drie jaar verder krijgt hij de kans om de Nederlandse kleuren te vertegenwoordigen tijdens de Paralympics in Tokio.

Ton van Zoeren

De student HBO Automotive Management is nu 23 jaar en blikt terug. ,,Als ik zie waar ik nu weer sta, terwijl ik in het ziekenhuis dacht aan wat ik nog zou kunnen. Niemand kon mij toen vertellen hoe mijn toekomst er uit zag. Het is toch wel echt bijzonder. Mensen maken mij er bewust van dat het knap is wat ik doe. Als ze dat zeggen ga ik nadenken. Niet dat ik mezelf zo goed vind, want zo zit ik niet in elkaar. Ik hoop hiermee dat ik ook andere mensen kan inspireren.''

DADENDRANG Van het ongeval weet hij niets meer. Het laatste uur daarvoor en de vier weken daarna zijn verdwenen. Thom werd kunstmatig in coma gehouden. Daarna pakte de voormalige voetballer van SO Soest en SEC zijn sportieve dadendrang weer op. Ook zijn schooltas kwam weer tevoorschijn om zijn studie te hervatten .

VRIENDEN Ozzy heet zijn geleidehond. Het blind zijn heeft hij geaccepteerd. ,,Voordeel is dat ik wel gezien heb, dus weet ik hoe alles eruit ziet. De mensen kunnen je dingen uitleggen, waar ik dan weer een beeld bij kan vormen. Natuurlijk is het niet altijd leuk. Ik heb ook wel eens in mijn bed liggen huilen. Dat hoort er allemaal bij. Het zou niet goed zijn als het altijd maar feest is.''

Thom heeft de afgelopen 2,5 jaar niet alleen gestaan. ,,Mijn familie en vrienden steunen mij enorm. Daar heb ik veel aan gehad in het ziekenhuis en het revalidatiecentrum. Ze hielpen me overal mee. Letterlijk elke dag waren ze er voor mij. Dat zijn echte vrienden, die hebben mij erdoor heen getrokken. Het was een dynamische tijd, want er gebeurde van alles.'' Nog steeds wordt ik enorm door hen gesteund.''

BOKSZAK In het revalidatiecentrum ging het in een snel tempo. ,,Daar kreeg ik sporttherapie om op krachten te komen en vertrouwen te krijgen. Ik was zoekende naar een passende sport.'' De bokszak bij de sporttherapie kreeg het dagelijks zwaar te verduren. ,,Ik hoorde mijn sporttherapeut praten met een collega. Die zei dat hij mij wel in 2020 in een roeiboot naar Tokio zag gaan. Ik moest een filmpje insturen en hopen dat ik voor de talentendag van het NOC*NCF uitgenodigd werd. Ze zagen potentie in mij. Ik heb een goede lichaamsbouw en mijn coördinatie was goed. Toen is het balletje gaan rollen. En ik vind watersport leuk. Ik ging vroeger met mijn opa en oma mee naar de boot.''

VERTROUWEN Thom maakt veel trainingsuren. Zowel met de nationale ploeg op de Bosbaan in Amstelveen, als bij roeivereniging HEMUS in Amersfoort. Naast de trainingen in de boot, op de ergometer, in het krachthonk en op de fiets, traint hij ook in de roeibak.

,,Die ligt vast en er zit een gat in het blad van de riem. Je roeit zonder vooruit te komen. Dit om je techniek te optimaliseren.''

STARTBEWIJS Hij heeft er al grote wedstrijden op zitten. De Regatta in Gavirate, de World Cups in Polen en Rotterdam en het WK in Linz. In mei is het kwalificatietoernooi. Een plaats in de top 2 daar betekent een startbewijs voor de Paralympische Spelen van 2020. Thom heeft er vertrouwen in. ,,Daar ga ik alles voor doen. Japan is een mooi land. Ik zal er niets van zien, maar ben daar om te roeien en niet om te relaxen. Ik vind het prachtig om met mijn rolkoffer en trainingspak van Team NL op reis te gaan naar wedstrijden. ,,Dat ik mijn land mag vertegenwoordigen, daar ben ik trots op.''

,,