Spil in ondernemersweb, Paul Martens, neemt afscheid van Soester Zakenkring

De Soester Zakenkring neemt vanavond woensdagavond van Paul Martens. De hoofdpersoon, sinds het begin van dit millennium secretaris van bijna tweehonderd lokale ondernemers, is er zelf niet bij en laat een brief van hem voorlezen. Dat zegt alles over zijn fysieke toestand.

Johan van Beek

Met een blos op de wangen zwaait hij gastvrij de liftdeur open. Binnen wordt met de snelheid van Verstappen in de eerste bocht de vragensteller in de positie gemanoeuvreerd van koffieleut en koekjesmonster. Als praten een marathon zou zijn, dan liet Paul Martens met twee vingers in zijn neus alle Afrikaanse hardlopers zijn hielen zien. Ondanks dat hij onderweg zijpaden zou inslaan, die weer naar andere anekdotes en nieuwe verhaallijnen leiden. Tot zover is er niets veranderd.

Zijn hart, longen en nieren protesteerden heftig, begin dit jaar. Dat en dertig dagen Intensive Care en nog eens een maand of drie revalidatie in het ziekenhuis hebben hun tol geëist en Martens' wereld drastisch verkleind. ,,Van de IC weet ik niets meer van, maar zodra ik weer bij mijn positieven was, heb ik mezelf doelen gesteld: fietsen, natuurlijk met de kleinkinderen, autorijden, de Haringparty, FC Utrecht en aardappelen. Koken en een beetje autorijden zijn de enige doelen die ik heb gehaald. De Soester Zakenkring zei: je kunt altijd terugkomen. Dat vond ik natuurlijk waardig, maar ik kan het niet meer. Te veel mensen om me heen is gewoon niet goed voor me."

Dat was slikken voor de man die altijd onderweg was en dagelijks onder de mensen kwam. Accepteren van zijn nieuwe toestand was het moeilijkste voor hem, maar het is de ras-optimist gelukt. Onaangetast gebleven is zijn humor (,,Lachen, meneer Sonneberg").
Martens was directeur van een groothandel in wand- en meubelbekleding. Tot het buitenlandse moederbedrijf de stekker eruit trok. ,,Leo Kortekaas zei: Paul, misschien is de Soester Zakenkring iets voor je. Hij nam me mee naar een lunchbijeenkomst in De Hazelaar. Toen dacht ik: ik ga ook maar eens een ledenvergadering bijwonen en ik ben daar meteen secretaris geworden, als opvolger van Wim Hulsbergen die toen ook bedrijfscontactfunctionaris van de gemeente was. Kees Boerkoel was voorzitter en begon de boel aan te jagen. Hij had een visie en wilde bepaalde zaken anders aanpakken. Met een klein potloodje zette hij dingen op papier en zei tegen me: regel het maar. Ik deed dat toen maar, en vond het zo leuk dat ik nog meer deed dan dat ik moest doen."

De Haringparty en de nieuwjaarsreceptie werden anders aangekleed en uitgebreid. Met de Haringparty is volgens Martens een van de hoogtepunten genoemd. ,,Waar anders haal je in 15, 20 minuten meer dan twintigduizend euro bij elkaar voor goede doelen? We zijn vijfde van Nederland geweest qua opbrengst van alle Haringparty's. En met de Soestdijkse Grachten zijn we als tweede geëindigd in de verkiezing beste bedrijventerrein van Nederland. Ik ben er met Henk van Asch heen geweest. We hadden het bord 'Beste Bedrijventerrein' al laten maken. We waren zo teleurgesteld dat we niet wonnen. Achteraf besef je dat het toch een mooie prestatie is."

,,Onze nieuwjaarsbijeenkomst is een van de gezelligste in zijn soort. Maar het is meer dan alleen feestjes. We organiseren lunchbijeenkomsten, lezingen, het Ondernemerscongres en er is ontzettend veel tijd gaan zitten in de Bedrijvenindex. Ook is er veel overleg ook met bedrijvenkringen in de omgeving. De Soester Zakenkring wordt overal als voorbeeld genoemd."

Soest kent volgens Martens een gezond en goed ondernemersklimaat. ,,De samenwerking is goed, ook met alle colleges en ambtenaren, waarbij Nynke Minkema niet onvermeld mag blijven. Zij waren allemaal toegankelijk. Soest is nu de meest vriendelijke MKB-gemeente van de provincie. Een heleboel ondernemers kent elkaar. Leden nemen anderen mee en stellen ze voor aan anderen aan wie ze iets kunnen hebben. Je moet op bijeenkomsten niet krabben naar werk, dat wordt niet geaccepteerd. Maar als ze elkaar nodig hebben, weten ze elkaar te vinden. Vroeger moest je zoveel werknemers in dienst hebben om lid te kunnen worden, nu horen ZZP'ers er ook bij. Er ontstaat wat leegstand, ook dat is de tijd. Als winkel moet je ook een webshop hebben."

Er is op diverse fronten iets ontwikkeld, maar er is nog werk aan de winkel, beseft Martens. ,,Het Ondernemersfonds, daar moet in de loop van 2020 een klap op worden gegeven, maar daar zit een bult werk aan. Het zal veel winkelgebieden en bedrijventerreinen ten goede komen als iedereen een bijdrage stort in dat fonds, zodat bijvoorbeeld niet alleen de zelfstandige winkeliers opdraaien voor de intocht van Sinterklaas. En er moet nu eindelijk eens duidelijkheid komen over duurzaamheid. Zorg ervoor dat het allemaal op één loket terecht komt, nu zijn er te veel stichtingen. Particulier en ondernemer zien door de bomen het bos niet meer."

Bijna twee decennia was Martens de spil van de Soester Zakenkring. Aanpakken, niet lullen, maar poetsen was zijn credo. De waardering in zijn richting bleek onder meer op zijn 65e verjaardag toen hij thuis in een surpriseparty terecht kwam. Nu, net 70, liggen de zaken fysiek anders. Zelfs bij zijn grote liefde FC Utrecht, waar hij als jeugdige supporter debuteerde bij DOS-FC Den Bosch (2-2) moet hij verstek laten gaan. Zoon Martijn, kleinkind Guus en schoonzoon Sander zitten nog wel op de tribune. ,,Als ik boven op de Dom sta", zingt de geboren en getogen Utrechter. Vanuit zijn woonkamer heeft hij een weids uitzicht over de Utrechtse Heuvelrug. Bij helder weer kan hij de Domtoren zien.