Open Monumentendagen gevierd in Soest

SOEST Op de open monumentendagen wordt het verhaal bij het monument verteld. Per monument activiteiten en er langs een fietstocht. Omlijst met vele muzikale klanken, zang en dans.

Martin Huizenga

Cees Vos van het museum Oud Soest en zijn vrijwilligers pakken het goed aan. De aftrap is in de muziektent bij het museum. Cees roemt zijn 'drie levende monumenten' in zijn gevolg. Het thema van dit jaar 'Plekken van Plezier' is vertaald naar plaatsen waar in vroegere tijden de bevolking zich vermaakte, zoals in deze oude kloostergemeenschap waar nu het museum, het Gilde en Artishock wonen.

Wethouder Harrie Dijkhuizen opent enthousiast deze open dagen zoals dat ook staat in het informatieve programmaboekje. Daaruit blijkt dat meer wethouders zich bezig houden met de traditionele kant van Soest. Kundic de cultuurkant, Treep de ontwikkelingen van de Soester monumenten in relatie tot 'de omgevingswet' en Dijkhuizen zelf voor de stenenkant 'het erfgoed'. Harrie: ,,Als ík mijn handtekening eronder zet, dan is het ook een monument."

Kinderen vermaken zich met oude spelen zoals een stapel blikjes omgooien en het museum haalt enkele hoepels uit de mottenballen. Aansluitend steelt het Gilde de show met een klompendans, zoals dat gaat om de Lindeboom bij teerdagen. Het aloude 'ondeugende' lied wordt gezongen tijdens de dans: 'Een Babyloontje vol van verstande, Vóór er de zon en de maan onderging, Hier is mijn vinger, daar is mijn duim, Vingerling en duimeling, 'k Wou, dat ik bij mijn liefje Sting, Waar zal ze wezen, Die schoonste uitgelezen, Waar zal ze zijn, Die allerliefste van mijn.' Na de laatste klanken wordt er, volgens traditie, een neut achterover geslagen.

De Petrus en Paulus kerk bestaat 50 jaar. Het torendeel uit 1853 en binnen details van de oorspronkelijke inrichting. Een fototentoonstelling van de kerk door de jaren heen en afbeeldingen van de in 1905 gevonden beelden in 'de Oude Kerk', het oudste Soester gebouw. Stamt uit 1350 en heette ook de Petrus en Pauluskerk tot de Reformatie midden 16e eeuw.

Er werd verordonneerd om daar een protestantse kerk van te maken in een zwaar katholieke omgeving, waar de boeren net zo houden van een eigen mening als nu. Niet in de monumenten route opgenomen de RK schuilkerken in Soest uit die tijd. Eentje op de Lange Brinkweg. In de Oude kerk een nisje met een replica van het pijpaarden beeldje van 'De Maria van de Oude Kerk uit 1470'. Bij een vondst van veelal 'wormstekige' houten beelden die na conservatie zich nu voor een deel in het Rijksmuseum bevinden.

De Bachschool houdt in de Oude Kerk zijn jaarlijkse open dag om nieuwe leerlingen te inspireren. Docenten treden op zoals dwarsfluit docent Annemarie van der Sijde samen met orgeldocent en vaste organist van het gerestaureerde orgel 'Mathilde', Gonny van der Maten. Voor de jeugd een muziekspeurtocht door en om de kerk.

Inmiddels staat Hans Kruiswijk, het echte en niet genoemde 'levende monument' van de Soester geschiedenis klaar voor zijn rondje om de kerk. Hij laat aan het begin van de zuiderkant van de toren een bliksemafleider zien. Daarachter bevond zich de ingang voor de ongedoopte kinderen, eronder de verborgen beelden. In de hoekstenen rond de kerkingang zijn diepe groeven gekerfd. ,In de Middeleeuwen was het bijgeloof, als je steengruis van heilige gebouwen door je eten mengde, je gevrijwaard was van allerlei ziekten."

Nog even langs de voormalige zuivelfabriek 'De Soester', zo uitkijkend over de Eng. Ruim één jaar is de nieuwe eigenaar druk om van buiten het gebouw in oude luister te herstellen en het binnen tot woning met atelier te herscheppen. De oude schoorsteen is gerestaureerd inclusief een nieuwe nestkast waar al verschillende torenvalken hun kroost hebben grootgebracht. Een wild weidemengsel staat volop te bloeien. Wat een verrijking.