Groot enthousiasme op 23ste Huttenbouwdorp

SOEST Alsof het er nooit had gestaan, het huttenbouwdorp, nadat binnen twee uur de kinderen maar misschien nog wel meer hun ouders zaterdag plezier beleefden aan het afbreken ervan. Van de dertig hutten was binnen de kortste keren dan ook niets anders meer te zien dan een enorme stapel afvalhout op de bouwplaats, het terrein van het Nationaal Militair Museum.

Jan van Steendelaar

De 23ste editie van het Huttenbouwdorp, voor veel kinderen hét vakantiefeest, leverde een blijvende erfenis op: de bijdrage van vrijwilliger Ed de Natris die speciaal voor het huttenbouwdorp de 'huttenbouw blues' heeft geschreven, zes coupletten die elk jaar het muzikale kenmerk van het timmerfeest moeten worden. Het is een hobby van De Natris om voor elk evenement waarvoor hij uitgenodigd wordt een blues te schrijven, zoals voor scouting, een zeilkamp en een schooluitje.

Twee dagen hebben de 175 kinderen zich vermaakt met het bouwen van een hut, een initiatief van de Stichting Balans en Kinderopvang Bink. De vakantieactiviteit werd traditioneel afgesloten met optredens door de kinderen en de prijsuitreiking. Sylvian, Mierle, Conner, Madeleine, Lisa en Kevin hadden volgens de jury de mooiste hut gebouwd, een voor de radar 'onzichtbare' straaljager. Die onzichtbaarheid was nodig ook, want hij stond inderdaad pal onder de nog altijd werkende radar op de vliegbasis. Dat gold trouwens ook voor de duikboot waarvan de bouwers de prijs kregen voor de beste uitbeelding van het bouwdorpthema 2019: 'Onder de radar'.

SLIMSTE BOUWER Er was ook een prijs voor de slimste bouwer, Mohamed. Hij had bijna alle hout dat hij gebruikte niet zelf bewerkt, maar op maat laten maken in de werkplaats waar voor het eerst de jeugdige bouwers een beroep konden doen op deskundige hulp met elektrisch gereedschap. Er waren verder onder meer prijzen voor de beste constructie, de mooiste aankleding, de beste samenwerking, voor aanstormend bouwtalent en de aanmoedigingsprijs.

EHBO Ook Melle kreeg een (troost)prijs: hij was het de eerste 'patiënt' in de EHBO-tent en na behandeling binnen vijf minuten terug nadat hij zich opnieuw had bezeerd… EHBO-ers Arjan Dolman en Hans Koudijs hebben dit jaar zo'n honderd kinderen op bezoek gehad met allemaal schaaf-, snij- en zaagwondjes. Eén meisje kreeg een doorverwijzing naar de huisarts in verband met letsel aan een enkel. Dat liep ze nota bene op buiten het dorp: tijdens een bezoek aan het museum toen ze over een bankje struikelde.

ENTHOUSIASME Het enthousiasme was al op de eerste dag groot. De kinderen waren zo enthousiast bezig dat ze al aan het eind van de dag een compleet dorp uit de grond hadden gestampt.

AFWERKEN De tweede dag werd besteed aan het afwerken van de ruwbouw, bijvoorbeeld door de hut te schilderen of het interieur in te richten. Iedereen wilde een zo mooi mogelijke hut realiseren om indruk te maken op de jury die de prestaties beoordeelde en prijzen toekende voor de beste bouwwerken.

PODIUM Hoezeer meedoen aan deze vakantieactiviteit invloed heeft op de jongeren blijkt wel uit het feit dat er onder de vijftien jonge begeleiders vrijwilligers waren die zelf aan het evenement hebben meegedaan toen ze daar de leeftijd nog voor hadden. Ze konden het timmeren trouwens niet laten en bouwden - tussen de bedrijven door - het podium dat op de laatste dag dienst deed voor het afsluitende optreden van de kinderen in een talentenjacht, georganiseerd door de elfjarige Selah die ook de presentatie ervan verzorgde.

ZONNETJE Balans-directeur Jan Buijs bedankte na afloop van het evenement alle medewerkers, onder wie tientallen vrijwilligers. Met name Jochem Janssen en Marieke Pothoven werden in de meest letterlijke zin in het zonnetje gezet.

AFBREKEN Het einde van twee dagen bouwen kwam met de sloop van het dorp. Binnen een uur was er niets meer over van de dertig hutten waarop de kinderen zo hun best hadden gedaan. Maar aan niets was te merken dat ze aan het afbreken van hun hut minder plezier beleefden dan aan het bouwen ervan!