Foekenlaan

Ik ben dus te laat bij mijn broer. Die was verleden maand weer jarig en dat wil hij de dag daarna eens op een heel bijzondere manier vieren. Typisch mijn broer.

Een en ander betekent dat hij van zijn verjaardag een familiedag maakt. Daartoe nodigt hij ook alle neven en nichten, plus aanhang van moeders kant uit. En daardoor wordt de uitgestelde verjaardag heel eigenlijk een Soldatendag. Geen paniek hoor. Van huis uit heet moeder immers Martha Soldat.

Maar zoals gezegd, ik kom dus te laat. Kan ik echt niets aan doen. Het komt allemaal door die onbekende mevrouw in de tamelijk nieuwe auto van mijn zoon. Zij wijst ons die zaterdag de weg naar de Soldatendag van mijn broer.

Einde rechts, einde links roept ze steeds maar streng en zelfverzekerd. Niets aan de hand. Alleen op het moment suprême, in Soest-Zuid dus, raakt de onbekende strenge mevrouw in de tamelijk nieuwe auto van mijn zoon wat erg in de war.

Kan me dat eigenlijk wel voorstellen. Natuurlijk, want daar in Soest-Zuid lijkt het in het geheel niet op Soest uit mijn jeugd. Werkelijk voor geen meter. Wellicht ben je voor hetzelfde geld op de Amersfoortse berg of ergens in buurt van Bloemendaal.

Daarbij, zoals bekend, had ik zelfs in Zuid kunnen wonen. Toen vader bij het Paleis ging werken kon hij in Zuid een prachtige woning huren. Maar wat denk je? Inderdaad, moeder ging languit voor de overeenkomst liggen.

O ja, en moeder had ook nog een reden en die was: ze hield niet zo erg van bomen. Ergo, als moeder wel van bomen had gehouden zou ik met gemak de weg naar mijn broer hebben geweten.

Nu zijn we een uur over tijd, maar dat heeft weer als voordeel dat iedereen voor de Soldatendag al in brasserie De Lange Duinen is.

Het is een beetje wennen op die Soldatendag van mijn broer. Zoveel mensen, zoveel nieuwe gezichten. En speciaal voor mij is er een scootmobiel geregeld.

Mijn broer heeft 'm even van 'n kennis geleend en rijdt dat ding zelf naar de duinen. En een bekijks dat hij onderweg heeft: man, man, man. Paans ook al in zo'n karretje, zie je ze kijken, het is toch wat.

Of anders: waar een tamelijk klein land heel groot in is. Of je nu lesbo of homo, zwart, bruin of geel jood of moslim bent. Of een boerka of bijna geen bikini draagt.

Maakt niet uit. Heel Holland blijft zeuren. En zwarte piet moet nog komen.

Boudewijn Paans.