Henk Polman, man van het eerste uur, voelt zich thuis op volkstuinencomplex Bloemheuvel. Met zijn overleden vrouw Wil was hij een van de initiatiefnemers.
Henk Polman, man van het eerste uur, voelt zich thuis op volkstuinencomplex Bloemheuvel. Met zijn overleden vrouw Wil was hij een van de initiatiefnemers. Eempers

Bloemheuvel al 35 jaar actief: volkstuin ook sociale plek

4 juli 2019 om 19:21 lokaal

SOESTERBERG Ze staan op geen enkele plattegrond en toch zijn ze voor veel Soesterbergers een begrip, de Bloemheuvelse Binnenweg, Eggermondse Dreef, Laan der Snijbonen, het Braamstruikse Binnenpad. Ruime paden die liggen in het volkstuinencomplex Bloemheuvel dat zaterdag z'n 35-jarig bestaan heeft gevierd.

Jan van Steendelaar

Het complex kwam er op initiatief van de huurdersvereniging van de voormalige woonwijk Ons Belang. De bewoners moesten verhuizen omdat de vliegbasis te veel geluidsoverlast veroorzaakte. Ze kregen een huis in de nieuwbouwwijk Bloemheuvel en bedongen schriftelijk bij de gemeente dat ze ook daar, net als in Ons Belang, zouden kunnen tuinieren.

,,We hadden ons rijk kunnen rekenen," zegt Henk Polman. Hij was met zijn overleden vrouw Wil één van de initiatiefnemers, is nog steeds enthousiast lid van de vereniging en herinnert zich van toen namen als Schuurhannes en Van de Bogerd. ,,We konden de grond destijds kopen voor 40.000 gulden. We zijn voor een lening bij een bank geweest, maar we durfden het niet aan. De hypotheekrente was toen zo'n tien procent." Dat weerhield de jonge vereniging ervan de grond te kopen. Sindsdien huren ze het 8.400 vierkante meter grote complex van de gemeente.

Hoewel de vereniging officieel op 23 mei 1984 werd opgericht, was de gemeente zo coulant de huur pas per 1 juni 1985 te laten ingaan. Dat was zo'n beetje het moment dat de leden echt konden gaan tuinieren, want er moest veel werk verzet worden om het nogal onverzorgde gebied naast de villa Egghermonde geschikt en gebruiksvriendelijk te maken. Bomen, muren en andere bouwsels moesten weggehaald worden, de grond moest schoongemaakt, omgeploegd en bemest worden, er moest een omheining komen en er moesten in het hele complex sleuven worden gegraven voor de aanleg van waterleiding vanaf de Banningstraat voordat er één zaadje de grond in kon.

Vooral ook door de medewerking van de firma Tammer, die het zware werk verzette, werd de klus binnen redelijke tijd geklaard. Het weggehaalde afval werd gebruikt voor de aanleg van de wallen rond het complex. Toen het complex gebruiksklaar was, kon iedereen een stukje grond uitzoeken. Iedereen was tevreden en dat verbaast Polman niets. ,,We zijn een gezellige vereniging. Je bent vaak een half uur onderweg voordat je bij je tuin bent. Zo is de sfeer. Je hebt ook altijd onderwerpen om over te praten."

,,Het prettige van tuinieren op Bloemheuvel is dat je met de hele club bezig bent. En wie alleen is en naar de tuin wandelt, maakt hier en daar een praatje. Het is ook een plekje tegen de eenzaamheid." Rond zijn uit twaalf deuren gebouwde kas met tomaten en komkommers verbouwt hij alleen groente die hij makkelijk zelf kan klaarmaken. ,,Want ik ben geen goede kok." Dat zijn natuurlijk wel de vrouwen die op het complex komen. ,,De club begon eigenlijk alleen met mannen, maar er komen nu ook steeds meer vrouwen. Dat vind ik wel een gezellige ontwikkeling."

advertentie
advertentie