Kerkennacht: van meditatieweg tot vertaling recital

SOEST Een unieke kerkennacht vrijdag 21 juni: vijf kerken, één moskee en één Turks ontmoetingscentrum. De ontmoeting van verschillende geloven en culturen. Verstaan we elkaar, ook letterlijk? Hebben we respect voor elkaar en mogen we op een eigen manier geloven en niet-geloven?

Martin Huizenga

De gelovigen gaan vrijdagavond tussen 18:00 uur en 01:00 uur bij elkaar op visite. Een dertigtal personen uit de vaste kern van alle gezindten verplaatst zich om het uur van en naar de zeven locaties. Ter plekke zijn de organisatoren van een ontmoeting en belangstellenden vanuit de eigen achterban. Gastvrij, zowel voor de fysieke als de geestelijke inwendige mens. Men krijgt een indruk van elkaars rituelen, de manier van het loven van de Heren en hoe we met elkaar omgaan en elkaar kunnen versterken.

De Wilhelminakerk laat ons in zeven stappen een meditatieweg afleggen door een labyrint, afgebakend met kiezelsteentjes. Je kiest een meditatiegedachte. In eigen tempo en gemoedsrust volg je het pad, wijk je niet af en vind je in het midden je hart. Geïnspireerd door de Taizé oecumenische beweging.

In de RK Petrus en Pauluskre wordt de Vespers, het avondgebed, uitgesproken vanuit een eeuwenoud traditioneel verleden. Een plechtige sfeer. In de Schuilplaats aan de Gaesbeekerhof zingen Clarieke de Vries, Hetty Huisman en de cantorij over een en al loftuitingen voor God.

De Fatih moskee. Ali Albostan is uitgeroepen tot 'Bruggenbouwer van Soest 2018'. Hij verbindt de generaties in en tussen de verschillende geloven. Ali toont ons hoe de interne organisatie eruit ziet met veel educatie en leidt ons naar de imposante gebedsruimte. De assistent-imam leest ons in het Arabisch een Koran recitatie voor. Er zijn bijna geen moslims voor de ontmoeting. Ali: ,,Zij komen zo voor het avondgebed op vrijdag". Jammer, want de tocht gaat verder naar De Open Hof.

Predikant Gerrit Olsman heeft zijn hart tevens aan de popmuziek verpand. Hij ziet in event-achtige iconische optredens en vooral in de teksten een manier om met de jeugd een band op te bouwen. Een mooie eigentijdse ingang voor zijn pastorale werk. Het Apostolische Genootschap noemt zich 'religieus humanistisch'. Vanuit het geloof vooral de onderlinge menselijke band verstevigen. In een workshop leren we onszelf kennen en van daaruit de ander.

Tot slot het Turks ontmoetingscentrum. De in het Arabisch uitgesproken recitatie in de moskee wordt in het Nederlands voorgelezen. De vertaling is letterlijk, stellig en van een antiek en nauwelijks begrijpbaar Nederlands. Het roept eerder vragen op, dan begrip. We worden deelgenoot gemaakt dat inburgeren met een beperkte woordenschat misverstanden oproept en tot conflicten leidt. Er wordt niet geleerd om 'moet dit, moet dat' afhankelijk van een cultuur sociaal te verpakken. Deze ontwapenende ontboezemingen zijn tekenend voor kwetsbare mensen die erbij willen horen en enig begrip vragen. Het komt over. De échte ontmoeting ontstaat.