Afbeelding
Privé

De allerarmsten helpen in de Andes

25 december 2018 om 06:46 lokaal

SOEST Een enkele reis naar Nederland zit er niet meer in. ,,Onze nieuwe lifestyle is zeker niet altijd makkelijk, maar we zouden niet meer terug willen. Daarvoor zijn de pieken te mooi en te hoog. Letterlijk en figuurlijk", zegt Simone Heemskerk die haar kind- en tienerjaren doorbracht in Soest, aan Park Vredehof, op de Mariaschool het Griftland College en het Baarnsch Lyceum. Haar moeder en zus wonen nog steeds in Soest, waar ze tweemaal per jaar op bezoek komt, samen met partner Jolanda Buets.

Johan van Beek

Simone en Jolanda (uit Brabant) ontmoetten elkaar in Guatemala, waar Jolanda in 2007 naar toe ging en waar ze beiden eerst woonden en de stichting Por Eso! opzetten. Daaruit vloeide het idee om de stichting verder uit te breiden in Peru. Dat had wel wat voeten in aarde. ,Ik heb stap voor stap mijn spullen weggebracht, huis verkocht en me uiteindelijk uitgeschreven in uit Nederland. In totaal ben ik daar twee jaar mee bezig geweest. Lekker lang, maar misschien ook wel omdat ik het best spannend vond om alles helemaal 'los' te laten.

,,Familie en vrienden vonden het wel stoer dat ik emigreerde, maar niet echt leuk, en dachten toch wel dat ik gauw terug zou komen. Naarmate de stichting groeide en ons leven meer vorm kreeg, kregen we ook meer waardering en begrip. In Peru zelf liepen we in het begin vooral veel tegen moeilijkheden aan. Niets is hetzelfde, alles gaat anders. En nog steeds is het iedere week wel een keer 'Ik Vertrek' in het kwadraat. Van het formaliseren van de stichting tot het leven op hoogte - ons huis staat op 3000 meter boven zeeniveau -, aan alles moet je wennen. En je moet vooral niet vergelijken met of leunen op wat je gewend was."

,,In het begin was alles nog een groot avontuur en verbaasden we ons vooral. We dachten nog niet zoveel omdat we nog in de ratrace zaten van settelen. We moesten veel leren. Houthakken, wassen in een rivier, waar doe je boodschappen en dat soort dagelijkse dingen."

,,We wonen midden in de Andes in een klein dorp. We waren de eerste buitenlanders. In het begin verliep het stroef en nog steeds zijn er mensen die iets tegen buitenlanders hebben. De mensen weten ondertussen wat voor werk we doen en respecteren ons veel meer. Er zijn vriendelijke mensen die je echt willen helpen, maar er is ook een groep die vooral wil profiteren van de 'rijke buitenlanders', iets wat we overigens begrijpen. Ik weet nog dat er opeens een vrouw met een paar dode kippen voor de deur stond. Dat zouden onze honden hebben gedaan, dus we moesten betalen. In het begin was ik daarvan onder de de indruk, inmiddels hebben we genoeg ervaring en weet ik hoe te handelen."

,,Ik geef leiding aan stichting Por Eso!. Deze stichting hebben Jolanda en ik samen opgezet. We leggen moestuinen aan op scholen en verbeteren de woningen bij de allerarmste families, hoog in de Andes. Ons doel is voedselzekerheid voor de allerarmsten. We werken met een lokaal team dat bestaat uit negen mannen en vrouwen. Jolanda kon zich afgelopen augustus terugtrekken uit Por Eso! omdat het team het zelf kan. Jolanda maakt nu meubels van gercycled materiaal.

,,Nog steeds moet ik wennen aan de totaal andere normen en waarden en omgangsvormen. Bijvoorbeeld de harde omgang met kinderen en dieren. Of het niet zeggen waar het echt om gaat. Ik heb door in het buitenland te wonen ook veel beter de Nederlandse cultuur leren zien. Cultuur zit zo diepgeworteld. Ik dacht daar altijd veel lichter over. Toch missen we steeds minder van Nederland omdat we steeds meer geworteld zijn in Peru. Een leuke stad met festivals, theater en kroegjes in de buurt zou wel ideaal zijn. We hebben het geluk dat we naar Nederland kunnen op vakantie en ons kunnen laven aan alles wat we missen, totdat we weer zijn opgeladen en ready to go."

Omgekeerd aanvaarden niet veel Soesters de lange en vermoeide reis naar Huycho, dat midden in Peru verscholen ligt in het hooggebergte, nog heel wat uurtjes reizen van de hoofdstad Lima. Simone's zus is tweemaal langs geweest. Simone hoopt wel dat veel mensen nu de website van de stichting (www.poreso.org) gaan bezoeken. ,,En dat ze ons willen steunen in ons werk of wellicht een goede tip hebben. Want fondsdenwerving blijft altijd een hele uitdaging!"

,,Sinds we in het buitenland wonen, worden we steeds vaker gevraagd wat onze toekomstplannen zijn. Best een moeilijke vraag. We blijven zeker nog hier. Lekker midden in de natuur met de paarden en honden. De stichting boekt hele goede resultaten in de dorpen en op regionaal niveau, dus daar wil ik ook absoluut nog niet mee stoppen."

Bij scholen in de Andes legt de stichting van Simone Heemskerk moestuinen aan. Doel: voedselzekerheid voor de allerarmsten in Huyncho en omgeving.
Afbeelding
advertentie
advertentie