'Houdini-film was onze eerste date'

SOEST Hun eerste date was, heel traditioneel, naar de film. Alica Quené gaf haar verkering Willem van de Kaa in de donkere zaal een stuk chocolade. Hij zag dat er een wurmpje uit het snoepgoed kroop. Het verhaal wordt, ten overstaan van de twee kinderen en locoburgemeester Aukje Treep, verteld.

Peter Beijer

De anekdotes over het 60-jarig huwelijk van Willem en Alice rijgen zich aaneen in het gezellige appartement aan de Wilgenblik. Alice en Willem werkten beiden bij de post. Hij in Baarn en zij in Soest. Willem herinnert zich: ,,Ik werkte als controleur en ik attendeerde Alice erop dat zij haar handtekening was vergeten. Ze keek mij aan met een dodelijke blik. Langzaam maar zeker groeiden we toch naar elkaar toe."

HOUDINI Het eerste afspraakje was in de bioscoop. Alice: ,,Het was een film over Houdini, dat weet ik nog." Willem tegen zijn vrouw: ,,Ik weet dat jij heel nerveus was. Bij de stationsrestauratie liet jij je melkkannetje in je koffie vallen."

HANDSCHOEN Na een half jaar kwamen er trouwplannen. Willem: ,,Ik had gesolliciteerd naar een baan in Nieuw Guinea. Daar kon ik naar toe, maar Alice mocht alleen mee als wij getrouwd waren. Ik stelde voor om dan met de handschoen te trouwen. Dan zouden wij bij volmacht trouwen en kon Alice later mijn kant op."

VETO De moeder van Alice sprak echter haar veto over het beoogde feest met de handschoen uit. Er restte het stel daarna niets anders dan - op grote afstand - smachtend naar elkaar te verlangen en te wachten. Alice: ,,We schreven elkaar stapels romantische brieven en soms belden we ook. Maar ja, dan was het alleen: hoe gaat het? Ja, wel goed. Verder kwamen we niet."

FLUWEEL Na drie jaar lang telefoneren en brieven schrijven gingen Willem en Alice trouwen op 22 november 1958. Hij was 32, zij 27. De bruid droeg geen traditionele witte jurk, maar een donkerblauwe creatie, gemaakt van fluweel. De bijzondere trouwjurk, niet aangetast door de tand des tijds, wordt zestig jaar later, in de huiskamer geshowd. ,,We gingen trouwen in het najaar en dan is alles wit en kleurloos. Daarom koos ik voor dit blauwe pak. De jurk was versierd met witte margrieten. Ik ben dol op die bloemen." Willem: ,,Daarom is onze dochter ook Anne Margriet genoemd."

VERHUIZEN Vanwege het werk verhuisde het echtpaar vaak. Via Utrecht, Beverwijk, Sint Oedenrode, Nijverdal en Ter Apel belandden Willem en Alice uiteindelijk in 2001 in Soest, de plaats waar Alice in haar jeugd heeft gewoond. ,,Soest is een aardig plaatsje", zegt Willem. ,,Maar ik vind Baarn mooier."

GOEDE KOK Willem is vol lof over de kookkunsten van zijn vrouw. ,,Zij is een goede kok. Ik zeg altijd dat ze dat aan mij te danken heeft. Ik heb haar ooit een kookboek gegeven." Alice wint prijzen met haar culinaire creaties. De bieten-haringsalade en de gevulde eieren zijn befaamd in de familie.

Zoon Dick neemt de locoburgemeester nog even apart. Fluisterend: ,,Zondag doen we in Amsterdam een hernieuwde trouwbelofte van mijn ouders in een liefdes- huwelijksboot. Ik zal zelf als ambtenaar fungeren. Het belooft, samen met de vijf kleinkinderen, een fantastische verrassing te worden."