Juf Winy na 51 jaar met pensioen

SOEST Winy Huurneman had het achttien keer lente zien worden toen zij voor het eerst voor de klas stond. De directrice van De Wegwijzer neemt 51 jaar later afscheid van het onderwijs. Dinsdag 25 september krijgt zij haar afscheidsreceptie. Juf Winy heeft gemengde gevoelens: ,,Mijn werk is altijd mijn liefhebberij geweest. Ik ga de verhalen van alledag missen."

Peter Beijer

Het onderwijs heeft Winy Huurneman nooit verveeld. Dat is de voornaamste reden dat zij, vier jaar na de officiële pensioenleeftijd, nu pas stopt met werken. ,,Ik ben al vier jaar over datum", zegt juf Winy met een knipoog.

NIEUWBOUW ,,Vorig jaar zijn wij gestart met de nieuwbouw van de school. Dat project wilde ik zelf meemaken en niet aan mijn opvolger overlaten. Met die verbouwing hebben wij een jaar lang een zware tijd gehad. Althans; als team hadden wij meer moeite met de bouwperikelen dan de kinderen. Die pakten het fantastisch op. Het resultaat mag er zijn. Van het binnenplein wordt veel gebruik gemaakt, bijvoorbeeld voor de talentontwikkeling van elk individueel kind."

OPLOSSINGSGERICHT ,,Met de Wegwijzer bieden wij onderwijs op maat, dat deden we vroeger al, toen dat nog niet officieel was vormgegeven. Oplossingsgericht werken, denken vanuit mogelijkheden. Dat is de pijler van de school. Het team heeft daarbij de uitdaging om oog te hebben voor alle kinderen. Ook de kinderen die niet roepen om aandacht. De onzekerheid weghalen bij kinderen en ze zelfvertrouwen geven. Dat is het mooie van het onderwijs."

WIJ-VORM De afscheidnemende Huurneman praat in de tegenwoordige tijd en in de wij-vorm over De Wegwijzer. ,,25 september is mijn officiële afscheid. Tot die tijd voel ik mij, hoewel ik al gestopt ben, nog steeds onderdeel van het team. De Wegwijzer is een belangrijk deel van mijn leven. In 1988 zijn wij in Soest gekomen, ik ben toen direct bij De Wegwijzer gaan werken. Eerst bij de kleuters, maar na een paar maanden stond ik voor groep 8. Vervolgens ben ik adjunct geworden en daarna directeur. Kinderen die ik in de klas heb gehad zie ik nu terug als ouder."

EMOTIONEEL De gesprekken met de leerlingen uit de hoogste leeftijdsgroep worden door Winy Huurneman gekoesterd. ,,Ik heb met veel plezier met groep 8 gewerkt. Met die kinderen kun je ongelooflijk goed in gesprek gaan. Het laatste jaar op de basisschool is een bijzondere. Het schoolkamp en de eindmusical zorgen voor een stevige band tussen mijzelf en de kinderen die ook onderling naar elkaar groeien. Het uitzwaaien is ook altijd emotioneel. Met een hecht team hebben wij acht jaar lang de kinderen een basis gegeven zodat ze het voortgezet onderwijs en later de maatschappij in kunnen. Dan ben ik een blij mens."

ZELFREFLECTIE Over een paar dagen volgt het officiële afscheid. De gevoelens zijn gemengd. ,,Mijn man Gert is twee jaar geleden overleden. Nu ik vaker thuis ben, mis ik hem in het lege huis. Hij was mijn steun en toeverlaat in al die jaren. Ik ben niet bang voor het zwarte gat. Ik lees graag en ik ben gek op het onderhouden van de tuin. Daarnaast ga ik vrijwilligerswerk doen en de SKOSS kan mij altijd om advies vragen. Wat ik vooral ga missen zijn de verhalen van alledag, zowel van de collega's als van de kinderen. Het is een mooie tijd geweest. In al die jaren heb ik mijzelf altijd afgevraagd: 'zou ik bij mijzelf in de klas willen zitten?' Dat was een goede zelfreflectie."

RECEPTIE De afscheidsreceptie voor Winy Huurneman is 25 september in De Wegwijzer vanaf 16.00 uur.