Afscheid directeur Emma Beaujon van Lyvore

Directeur had vertrek vorig jaar aangekondigd

SOEST Enkele maanden later dan aanvankelijk gepland heeft Emma Beaujon afscheid genomen van Lyvore. Ze was directeur bij de zorginstelling waaronder ook Daelhoven, Molenschot, De Wiekslag en De Heybergh vallen.

Martin Hoogendoorn

Vanwege de coronaregels heeft de 61-jarige in kleine groepen medewerkers en relaties de hand kunnen drukken. Zij neemt een paar maanden vrijaf om naar een andere, minder belastende, baan uit te kijken. Zij wil geen drukke werkweek meer, geen 50 uur per week boesteren. Haar voorkeur gaat uit naar een job van drie tot vier dagen. Emma wordt opgevolgd door Marc Kosman, die 1 december begint. Tot die tijd neemt het managementteam de taken over.

Emma Beaujon nam het directeurschap over van ad interim Jos Bleijenberg, die op zijn beurt Ad Witlox had opgevolgd. Zij beleefde er ruim zeven jaar heel veel.

In de zomer van 2019 al maakte Emma Beaujon haar besluit bekend. Zij wenste in juli 2020 op te stappen. Toen in maart het coronavirus de kop opstak, kon zij moeilijk aan de geplande datum vasthouden. Zij besloot aan te blijven en pas per 1 oktober 2020 haar functie neer te leggen.

In haar periode als directeur bij eerst Zorgpalet Baarn-Soest en later Lyvore, heeft Emma naar eigen zeggen ‘ontzettend veel geleerd, onder meer honderd procent multitasken’. Zij zag tot haar verrassing een organisatie bestaande uit medewerkers, die een band met de individuele cliënten hebben. Een groep, die zorgt voor het welzijn van de bewoners en de maatschappelijke opvang. Nieuw voor haar was dat bij de uitvaart van een bewoner het personeel, staand op het bordes bij Santvoorde, de overledene een laatste eer bewees.

De eerste taak van Emma Beaujon was de reorganisatie van Groot Engendael. Binnen zes maanden had zij een goed gevoel van wat er verder speelde. Het begon met De Noorderhof in Baarn, de nieuwbouw voor ouderen met een vorm van dementie aan de Oude Werf. De Wiekslag in Soest, een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie was al gerealiseerd. ,,Ik wist dat het nodig was die nieuwbouw, een ontzettend leuk project. Het tweede project betrof de nieuwbouw van Elisabeth Park te Lage Vuursche. Ook een prachtig project, waarvan ik bouwpastor werd. Elisabeth Park was meer ingewikkeld, ook in financieel opzicht. Het kwam tot stand met veel duwen en trekken.”

Het begin van het coronatijdperk betekende een moeilijke tijd voor Santvoorde en absoluut voor Elisabeth Park. Met name de eerste fase, waarin het RIVM regels bleef opleggen, hulpmiddelen ontbraken, familieleden niet bij hun op sterven liggende naasten mochten zijn. Gelukkig waren er geen besmettingen op Santvoorde en Noorderhof, wel cliënten op De Merelhof stierven aan het coronavirus. Ook in Sost had Lyvore te maken met corona.

,,Er was sprake van zoveel mogelijk steun bieden, zorgen om aan hulpmiddelen te komen, uitvoering aan de wisselende regels geven, sturen op afstand. Geweldig werk leverden de verzorgenden en de ondersteunende diensten”, zegt ze. Zij complimenteert het gespecialiseerde cohortteam, waar specialisten zich op vrijwillige basis voor aanmeldden. Zwaar ingepakt verrichtten zij intensief werk. Italiaanse taferelen deden zich niet voor. Zorgverleners moesten zich houden aan protocollen en door RIVM dagelijks opgelegde wisselende regels. Met een zeer indrukwekkende afscheidsdienst werd die heftige periode afgesloten. ,,Emoties gierden door je lijf”, aldus Emma Beaujon.

Haar focus is nu, na haar vertrek bij Lyvore, gericht op een nieuwe baan, waarbij haar in Soest en Baarn opgedane ervaringen zeker van pas zullen komen.