100-jarige Cor nog kwiek

SOEST De Eerste Wereldoorlog was net een maand beëindigd toen Cornelia (Cor) van 't Klooster in Zeist op 23 december 1918 het levenslicht zag. Haar honderdste verjaardag werd gevierd met kinderen, acht klein- en elf achterkleinkinderen. Burgemeester Rob Metz kwam op bezoek. Voor de 100-jarige een hoogtepunt. ,,Eindelijk een hoog persoon die bij mij op bezoek komt. Hier heb ik naar uitgekeken."

Peter Beijer

,,Vanaf nu kom ik elk jaar op verjaardagsvisite", belooft de burgemeester als hij eeuweling Cor van Dorrestein-van 't Klooster begroet. De kwieke hoogbejaarde glundert als de burgemeester haar hand schudt. Dochter Gerda, kleindochter Linde en twee achterkleinkinderen genieten van het tafereel. Gerda: ,,Mijn moeder komt uit een generatie waarin het gebruikelijk was dat vrouwen klein werden gehouden. Alleen daarom al wilde moeder dolgraag de honderd halen, zodat de burgemeester bij haar op visite zou komen."

LEED Cor trouwde met de Soester Johannes van Dorrestein, zoon van Aart van Dorrestein waar de gelijknamige weg naar is vernoemd. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. De oudste zoon Jos overleed op 31-jarige leeftijd en de tweede zoon Peter werd slechts 17 jaar. Gerda vertelt over het leed: ,,De dokter wilde niet bij Peter komen. Hij dacht dat het een griepje was, maar Peter had een zware longontsteking. Toen hij uiteindelijk bij ons kwam, was Peter al overleden. Voor mijn moeder is dit een zware tijd geweest."

OPVOEDING Ondanks het leed is Cor altijd monter gebleven. Haar strenge katholieke opvoeding heeft een moderne, ruimdenkende zienswijze niet in de weg gezeten. Zelf zegt ze: ,,Je moet nooit achterom kijken. Er is geen waar geloof. God is liefde."

EVACUEREN Cor woonde met Johannes in Soesterberg aan de Postweg, maar vanwege dreigende bombardementen op de Amerikaanse stellingen, moest het gezin evacueren. ,,We gingen wonen aan de Ericaweg in Huis ter Heide waar nu de McDonalds is. Ons huis werd later onteigend door Rijkswaterstaat omdat de rijksweg daar moest komen." Een baan bij het Wit-Gele Kruis bracht de familie in Soest. Woonruimte was in het woon- en kantoorhuis Majella aan de Molenstraat. Gerda: ,,Mooie jaren hebben wij daar gehad."

RONDREIS De rondreis door Soest ging verder. Cor zag het Smitsveen gebouwd worden en betrok een appartement aan de Kamperfoeliestraat. Later was zij een van de eerste bewoners van Honsbergen. Gerda: ,,Op voorspraak van dr. Nicolas, de huisarts, is moeder daar gaan wonen. Mijn vader was inmiddels overleden. Hij is slechts 56 jaar geworden." Cor denkt met plezier terug aan de tijd in Honsbergen. ,,Ik heb daar wel een feestje gevierd", zegt ze met een veelbetekenende twinkeling in haar ogen. Inmiddels woont de Soesterse met veel plezier in Mariënburg.

BELOFTE De burgemeester neemt afscheid en herhaalt zijn belofte om volgend jaar weer op visite te komen. Het is overigens niet de eerste keer dat de 100-jarige de burgervader ontmoet. Samen hebben zij een boom geplant op het plein voor het appartementencomplex. ,,De burgemeester groef niet diep genoeg, daar heb ik hem toen op attent gemaakt", gniffelt ze.