Oranjelaan

Onder het warme eten gaat de bel. Wie kan dat zijn? Moeder weet het niet en vader weet het evenmin. Ik bied aan om te gaan kijken wie er heeft gebeld. Dat moet ik uit mijn hoofd zetten. Natuurlijk. Moet mijn eten soms koud worden?

Dan gaat de bel opnieuw. Die heeft zeker haast, zegt vader nog. Nou, daar is moeder het mee eens en weet je wat: ik moet maar even gaan kijken wie er heeft gebeld en ook gelijk zeggen dat we aan het eten zijn.

Op de stoep staat een man, eigenlijk een mannetje, met een groot pak tussen zijn benen. Ik wil nog zeggen dat we aan het eten zijn, maar de man is me voor door heel hard te fluisteren dat hij heel iets speciaals voor vader en moeder bij zich heeft.

Terwijl hij dit zegt wijst hij heel geheimzinnig naar het pak tussen zijn benen. En als de man mij was zou hij vader en moeder maar als de weerlicht gaan halen omdat hij niet alle tijd van de wereld heeft. Terwijl de man dat hard fluistert, kijkt hij op een knoeperd van een polshorloge.

Dus ik weer terug naar vader en moeder. Ik vertel ze over de man met dat grote pak tussen zijn benen. En ik geef ook maar gelijk door dat de man aan de deur niet alle tijd van de wereld heeft, waarop vader nog een schepje pudding neemt.
Moeder daarentegen doet haar schort af en kijkt in een fotolijstje of haar haar nog wel goed zit.

Op de stoep staat nog steeds de man met het pak tussen zijn benen. Wanneer hij moeder ziet begint hij nogal uitvoerig in zijn handen te wrijven. En dat is nog niet alles. De man doet nu zelf ook een beetje verrast. Want kijk nu eens wat hij helemaal voor moeder uit Amerika heeft meegenomen. Nogal omzichtig tilt hij een groot crèmekleurig ei op wieltjes uit de doos en fluistert: wat is dit mevrouwtje?

Moeder heeft geen idee.

Nou, dat is helemaal niet zo erg hoor mevrouwtje, antwoordt de man, maar dit is uw nieuwe stofzuiger.

En wanneer moeder zegt dat ze er al eentje heeft, komt op het gezicht van de man een grote grijns. Schor fluisterend begint op te sommen wat zijn ei op wieltjes uit Amerika allemaal wel kan: drogen, roeren, mixen en nog heel veel meer.

Die moeten we meteen hebben, vind ik. Geen dag kunnen we meer zonder. Een beetje ben ik nu zelf de verkoper aan de deur. Moeder vindt het dan mooi geweest. De man wordt gedag gezegd en ik moet snel mijn warme eten opeten want anders wordt het nog kouder.

Boudewijn Paans